TORPE NOVEL [UPDATED**]

piskit napod ni c marc duh!!! yaw ka 2.o jeth... yaw judpag gama ug love story namo ni petalco... bantay raman jud ka marc nigka klasehan....
.siomai ang title??? duh?? e post pod na huh??haha

Chapter 18

Nakakahiya.. Siguro iniisip nun ang weird ko.. Haay.. Badtrip talaga..

Stephen: “HOY!”

“Ah?”

Stephen: “Kanina ka pa wala sa sarili? Salita ko ng salita dito.. Di ka naman nakikinig.”

“Sorry.. may iniisip lang ako..”

Stephen: “Ayan.. time na.. punta na ko sa class ko..”

“Sige.. Wala akong Math ngayon eh. Wala yung prof. ko.”

Stephen: “San ka punta ngayon?”

Toot.. Toot.. Toot..

“Wait lang ah..” (sabay kuha ng cellphone)

From: +63917*******
Hi! Groupmates, si Mara to.. Kung may wala kayo class punta
Kayo sa main library sa Social Science Section tapos sabay-sabay na tayo puntang class.

Stephen: “Himala may mga textmates ka na.. dati rati bumagyo na’t umulan.. di ka pa rin nagtetext..” Amazed

“Ano to.. groupmate ko sa Socsci1.. magkita daw sa main lib”

Stephen: “O Sige.. Sabi mo eh.. mauna na ko..”

Naglakad ako papuntang library galing canteen. Pagpasok ko sa lib, hinanap ko kung nasan yung mga kagroup ko. Tapos nakita ko si Emm tinatawag ako. Dun sila nakaupo malapit sa GIANT electric fan.

Emm: “Hi.. Toph.. Ang gwapo po ngayon ah..”

“Siyempre..”

Emm: “Aba. Sineryoso mo naman..”

Mara: “So ang wala ay si Rex, Trina at Alex. May class siguro sila..”

Emm: “Wait, di ba si Alex yun?”

Mara: “Oo nga noh.” (sabay senyas kay Alex)

Alex: “Hi..” (umupo sa tabi ni Emm)

“Uhmm.. Okay ka na?”

Alex: “Okay na..”

“Bat ka pala pumasok nung Monday eh may lagnat ka pala?”

Alex: “Ganun kasi ako eh ayokong may namimiss na class kaya kahit may sakit ako pumapasok pa rin ako..”

“Naku.. Mahirap yan.. Magpahinga ka na lang sa bahay pag may sakit ka..” Cheesy

Emm: “Uhmm.. Wait a minute.. Bati na kayo?”

Tumungo lang kami ni Alex.

Emm: “Wow. Ano nangyari?”

Kwinento naman ni Alex na dinala ko siya sa clinic nung nahimatay siya nung Monday.

Emm: “OMG. Toph? Talaga ginawa mo yun? Gusto ko na ring mahimatay..” Tongue

“Sira... Di kita kaya buhatin no..”

Mara: “Bat ba kayo nag-away in the first place?”

“Ah.. Mababaw lang eh.. Kasi ganito..”

Alex: “Ha? Anong mababaw dun?”

“I mean. Parang di naman dapat pinag-awayan..”

Alex: “Ikaw kaya tapunan ko ng lasagna saka ihulog ko phone mo?”

Emm: “Uhmm.. Okay? Di ba bati na kayo?”

“Hindi ko naman sinasadya eh.. Nagsorry na ko..”

Alex: “So napilitan ka lang magsorry?”

“Uy.. Wala akong sinasabing ganyan ah..”

Mara: “Wait lang.. yung group project pala..”

Alex: “Pero ganun na rin yung pinopoint out mo..”

“Ewan ko sayo. Labo mo.”

Emm: “Ah, Mara C.R lang ako ah..”

Mara: “Wait ako rin.. Uy, C.R lang kami..”

Alex: “Mas malabo ka..”

“Ano? Ako pa ngayon malabo?”

"Excuse me.."

Alex at Toph: "Ano?!!"

Paglingon namin.

Hala! Yung librarian pala! Shocked

Tumaas yung kilay nung librarian. Sabay turo dun sa PLEASE KEEP SILENT na
karatula.

"Kung may tampuhan kayo, dun.. Dun sa labas!" Sabay talikod. "Mga kabataan talaga o.."

Tapos napansin ko dalawa na lang pala kami dun sa table.

“Teka, sina Mara?”

Alex: “Oo nga noh? Ikaw kasi eh!”

“Anong kasalanan ko? Ikaw kaya nagsimula..” Tongue

“Toph!”

Napalingon ako.

“Uy.”

Larisse?

Lumapit siya sa amin.

Larisse: “Buti nandito ka. Eto pala directory. Nandiyan yung sched saka contact nos. ng mga co-applicants natin.”

Alex: “Larisse!?”




















“Uh. Magkakilala kayo?” confused

Chapter 19


Larisse: “Alexandra Santillan? Alex?”

Alex: “Yup.”

Larisse: “Teka, di ata kita masyado nakikita sa campus?”

Alex: “Last sem lang ako lumipat dito eh.. galing akong up manila..”

“Uh.. Hello?”

Nakalimutan ata nung dalawa na nandun ako ah.

Larisse: “Uy Pasensiya na. Tagal ko na kasi nung huling nakita si Alex. Batchmates kami nung highschool.. Pero nagtransfer siya bago kami mag- 3rd year eh.” (Tumingin uli kay Alex) “Musta na?”

Alex: “Okay lang naman.. Nabanggit sa akin.. Salutatorian ka pala ng batch ah.. Galing ah..”

Napatingin ako kay Larisse. Salutatorian siya? Wow. OMG

Larisse: “Parang ikaw hinde.. Di ba nung 2nd year tayo.. Top 1 ka pa nga.. Sayang kung di ka lang talaga lumipat..”

Tumingin naman ako kay Alex. Matalino rin pala tong babaeng to ah. Cheesy

Alex: “Ikaw mustah na.. Yung tungkol pala kay ano..” Tumingin muna sa akin. “Alam mo na.. Sorry ah..”

Ano daw? Ano bang pinagsasabi nito? confused

Larisse: “Hayaan mo na yun.. Tapos naman na.. Sige.. Alis na pala ako kasi may dadaanan pa ako.. Ingat..” (Tumingin naman sa akin) “Bye.”

“Magkakilala pala kayo ni Larisse?”

Aba. Di ako pinansin ni macho.

“Hoy.”

Alex: “Yah.. Di ba kakasabi nga niya batchmates kami? Saka ano siya nung ---- Teka nga, Paki mo nga pala? Ha?” Tongue

Nakita ko si Emm saka Mara pabalik sa table namin.

“Bat bigla kayong nawala?”

Mara: “Ha? Busy kasi kayong dalawa kaya di niyo siguro napansin.. Tara na nga, dun na lang tayo sa classroom magstay.” Grin

Alex: “Mabuti pa nga.. Masyadong..” (tumingin sa akin) “Mainit dito eh”

Dumirecho na lang kami sa classroom at dun naghintay. Maya-maya dumating din yung prof. namin.

Ma’am J: “May activity tayo ngayon.. Group yourselves according to your group number..”

Eh di lipat-lipat uli ng upuan. Lumapit ako kina Mara saka iba pang groupmates ko.

Ma’am J: “Socsci 1 is about behavioral sciences. But for now, let’s try to start at our homes, at our families. Family as they say is the basic unit of society. Ngayon may pieces of paper ako dito, each group bubunot ng isa.”

Nilapitan isa-isa ni Ma’am per group. Si Emm yung bumunot sa group namin.

Ma’am J: “I’ll give you 30 minutes to prepare. Maximum of 10 minutes siguro ang skit. Just make it modern if you want..”

“Ano nabunot mo Emm?”

Emm: “Uh.. Romeo and Juliet??”

mara: “Ha? At least madali na lang..”

Emm: “I guess it’s something about dun sa pag-aaaway nung dalawang families..”

Mara: “Gawin nating modern saka nakakatawa..”

Emm: “Sige.. Pwede ako yung wicked stepmom?”

Mara: “Sira.. Sa Cinderella saka Snow White lang yun..”

Emm: “Oo nga pala.. Basta gusto ko anak ko si Juliet..”

Trina: “Oo nga.. Modern naman.. Pano kung si Emm anak si Juliet.. Tapos si Rex saka Mara.. siguro anak si Romeo.. Ako narrator ah..”

Emm: “I like that.. So that leaves Alex and Toph as Romeo and Juliet?” Cheesy

Alex: “Joke ba yan..” Undecided

“Si Rex na lang yung Romeo.. Bat ako?”

Rex: “Mas bagay mo pare..”

Mara: “Pwede happy ending naman? Yokong mamatay si Romeo and Juliet ah..”

Emm: “Tapos siyempre di mawawala ang… KISS.. Haay.. So romantic..”













Alex at Toph: “ANO???!” OMG

Chapter 20


Mara: “SssHH!”

Emm: “Whoa.. Huwag kayo maingay..”

Alex: “Ha?! Eh ano ba namang klaseng story yun?”

Emm: “Girl, kailangan talaga ang kiss sa mga lovestory.. Paano mabubuhay si Sleeping Beauty.. Snow---”

Alex: “Ha? Eh di ikaw na lang si Juliet.”

Tinignan ko si Alex.

“Okay lang sa akin.. Di naman ako maarte eh..”

Alex: “Baka ikaw ang maarte.. Sige Fine, game ako..”

Eh di ayun. Ginawa na namin yung script. Medyo maikli lang naman kasi for ten-fifteen minutes lang. Si Emm mostly yung gumawa nung script. Tagalog yung ginawa niya. Sabi ni Ma’am okay lang daw.

“Pabasa nga nung script” Kinuha ko yung paper tapos binasa ko.

“Teka, So wala na yung kiss?”

Emm: “Eh Akala ko ba ayaw niyo?”

“Sabi ko nga..”

Trina: “Pero mas maganda kong meron eh..”

Emm: “Tanungin niyo si Romeo and Juliet..”

Mara: “Sige na.. Sa forehead na lang..”

“Uhmm.. Tanungin niyo na lang si Alex..”

Tinignan namin si Alex. Ang tagaaal bago sumagot ang babae.

Alex: “Okaay.. Okaay.. Sa forehead lang ah.. Saka..” (Sabay tingin kay Trina) “Paalala nyo sa akin maghilamos ah..”

Aba.. Ang Kapal nito! Ticked Off

Tinawag na yung group namin. Okay naman yung naging simula. At mukhang nagugustuhan naman ng mga kaklase namin.

Emm: “Juliet.. Ilang beses ko na sinabi sayo ha.. Iwasan mo na yang Romeo na yan.. Yang pamilya niyan mga walang.. Walang modo..”

Alex: “Mama! Minsan kailangan pakinggan niyo rin ako.. Hindi mo ba inisip ang nararamdaman ko? Si Romeo lang ang tanging minahal ko ng ganito.. Siya lang.. Sana maintindihan niyo..”

Emm: “Hindi ko naiintindihan at wala akong balak intindihan ka!”

Alex: “Ganyan naman kayo.. Wala kayong inisip kundi sarili niyo! Si Romeo lang ang nagmamahal sa akin.. Tanggap ako kung sino ko.. Mahal ako ng buong-buo!”

Emm: “Maldita ka!” Grin Sabay sampal kay Alex. Tumakbo palayo si Alex.

Aba. Talagang in character tong si Emm ah. Grin Si Alex maluha-luha na talaga. Tinotoo ata ni Emm yung sampal niya eh. Sakit nun ah.

Trina: Nagpakalayo-layo si Juliet. Bakit hindi sila maintindihan ng mga pamilya nila? Hindi ba’t pamilya dapat ang unang makakaunawa.. magmamahal?

Alex: “Sabi nila.. Pag nagmahal ka masaya ka.. bakit ganito? Bat ako umiiyak?”

“Minsan kailangan talaga natin umiyak.. Ibuhos ang nararamdaman..”

Lumingon si Alex at tumingin sa akin.

Alex: “Romeo?! Pano mo nalaman na nandito ko?”

Hinawakan ko ang dibdib ko. Talaga namang sinulat pa ni Emm yun sa script di ba. Mahilig ata sa telenovela yung baklang yun. Tongue

“Hinahanap-hanap ka nitong puso ko eh.. Dito niya ko dinala.. Saka di ba dito tayo unang nagkita..”

Alex: “Romeo.. Ayaw ng pamilya ko sa yo.. Ayaw ng pamilya mo sa akin.. Paano tayo magiging masaya?”

“Di ko alam..Mahalaga magkasama tayo ngayon.. Sapat na yun para maging masaya ko..”

Umupo kaming dalawa. Tumingin muna si Alex kina Emm. Tapos sumenyas si Emm.

Kahit alam kong ayaw niya, Humiga si Alex sa lap ko.. Shocked

Alex: “Sana ganito na lang tayo lagi..”

Pinikit ni Alex yung mata niya. Kunyari nakatulog na siya.

“Sana nga Juliet.. Sana..”

Hinawakan ko yung pisngi ni Alex. Muntik na kong matawa kasi sumimangot ba naman ang babae nung hinawakan ko ang mukha niya. Smiley Buti na lang di napansin ng klase.

“Mahal na mahal kita..”

Eto na..

Eto na..

Nilapit ko ang mukha ko kay Alex. Ang lakas ng kalabog ng dibdib ko ah.

Emm: (pabulong) “Pssst.. Dali…”

Pinikit ko ang mata ko at..

Ayun hinalikan ko ang noo niya.. Cool

Hiyawan naman ang klase…

Maya-maya natapos din ang skit namin. Natuwa naman si Ma’am. Buti naman..

Pagbalik namin sa mga seats namin.

Mara: “Bat ang tagal mo naman halikan si Juliet ah.. Romeo??”

Hindi ako nakasagot.

****

Kinabukasan.. Biyernes..

Magkasama kami ni Stephen na naglalakad papunta sa klase.

Stephen: “Ha? Akala ko okay na kayo?”

“Ewan ko ba. Basta. Malabo talaga yung babaeng yun eh.”

Stephen: “So.. Ano feeling?”

“Ng ano?”

Stephen: “Nung hinalikan mo siya?”

“Ano ka ba.. Sa forehead lang naman saka skit lang yun..”

Stephen: “Wala kang naramdaman?”

“Wala..”

Stephen: “Owws?”

“Next topic na nga..”

Stephen: “Pero di nga.. kahit konti?”

“Stephen?!”

Chapter 21

YaaAawWNnnnnnnn!

Pagbukas ko ng mga mata ko, napatingin ako sa wall clock sa kwarto ko. 9:00?! Di pala ko tinablan ng alarm clock. Buti na lang Sabado ngayon. Pagbaba ko, may isang plato na nakalatag dun.. Tapos may ulam na bacon, hotdog saka rice.

“Siguro pumasok na sina Mama saka Papa.. Si Marielle kaya?”

Chineck ko sa room niya. Wala naman.

“Nasan na kaya yun?”

Nakita ko si Ate Tess nagpaplantsa.

“Ate, nasan si Marielle?”

Ate Tess: “Naku, umalis eh.. inihatid ng Papa mo.. May project ata sila.. Yun yung pagkarinig ko..”

“Ah. Ganun ba. Sige magbreakfast lang ako..”

Kumain muna ako ng almusal. Pagkatapos ko kumain, kukuha sana ako ng pitsel ng tubig ng may napansin akong papel sa may ref.

JC,
Sunduin mo si Marielle ulit kina Tito Bert mo.. mga 4 pm. May lakad kami ng Mama mo, gagamitin namin kotse ko. Yung susi ng kotse ni Mama malapit sa TV. Okay? Ingat.

-Papa-

“So pupunta na naman pala ako kina Tender Juicy?”

Naiwan lang ako sa bahay at pinanood yung DVD ng CSI Season 6 na binili ko nung isang araw. CSI Marathon ito! Mga 2 pm, naligo ko at nag-ayos. 2:30 ako umalis ng bahay kasi mahirap na at baka abutin ako ng traffic. Sabado pa naman. Mga 3 pm nasa Village na ako nina TJ. Naisip ko maglibot-libot muna kasi maaga pa.

“Maganda rin pala tong Village nila ah.”

Nakaabot ako hanggang dun sa park nila. Malaki yung park nila. Malawak saka malinis. Medyo madami nga taong nandun eh.

Tapos.. Napansin ko bigla si..

si.. Alex?

Babalik na sana ako sa bahay nina TJ. Kaso, mukha talaga siyang problemado eh.Basta yung itsura niya parang nagpapanic.. Undecided

Kaya pinarada yung kotse dun sa may gilid ng daan. Tapos nilapitan ko siya..

“Uy, Okay ka lang?”

Tumigil siya kakalakad tapos tinignan ako. Pero, dinedma lang niya ako.

“Mukhang may problema ka eh?”

Alex: “Wala ka nang pakialam dun..”

“Oo nga naman.. Sige mauna na ko..”

Alex: “Uh.. Wait.. Ano bang ginagawa mo dito?”

“Uh.. Wala Sumulpot lang akong parang bula? Hinde.. Susunduin ko uli si Marielle. Wag ka mag-alala wala naman na akong dalang lasagna.. Di na kita tatapunan uli..”

Alex: “Okay fine.. sige.. Tulungan mo na ako.. Nawawala kasi yung pinsan ko.. si Miguel..”

“Miguel?”

Alex: “Oo.. Yung younger brother ni TJ. Dinala ko kasi siya dito. Pinasyal ko lang. Tapos.. biglang nawala siya kanina.. Di ko na alam ang gagawin ko..”

Parang naiiyak na siya.

“Okay.. Wag ka magpanic.. ilang taon na ba siya?”

Alex: “Four years old..”

“Ganito.. maghiwalay na lang tayo sa paghahanap.. tapos after 30 minutes.. kita uli tayo dito sa may swing..”

Alex: “Okay.. Uh.. Wait..”

“Bakit?”

Alex: “Bakit naka-jacket ka? Ang init kaya..”

“Ha.. Eto? Wala lang. Bagong bili kasi ni Mama. Kaya sinuot ko.. Saka pagtingin ko sa salamin.. Mas gwapo pala ko pag nakajacket..” Grin

Alex: “Ewan ko sayo..” Tongue

Naghiwalay kaming dalawa ni Alex. Nilibot ko yung buong park pero di ko talaga makita. Tinignan ko na yung bawat batang makasalubong ko. Moreno na medyo chubby tapos spike yung buhok. Tapos white shirt saka maong shorts daw ang suot niya. Pero wala pa rin.

Sana nakita ni Alex. Pagbalik ko sa may swing, nandun na si Alex. At walang Miguel.

Alex: “Nakita mo?”

“Wala eh..”

Alex: "Anong gagawin ko ngayon? Baka kung ano na nangyari dun?"

"Wag ka mag-alala.. mahaha--- Teka, umaambon ah.."

Di nagtagal bumuhos ang ulan.

“Naku, umuulan na. Halika, pasok na tayo sa kotse.”

Alex: “Hinde.. Yung pinsan ko pa!”

“Pano yan..”

Hinubad ko yung jacket ko tapos tinalukbong ko kay Alex.

Alex: “Pano ka?”

“Okay lang.. Mahirap na baka magkasakit ka.. Di ba kakagaling mo lang sa lagnat.. Dun tayo sa may ilalim ng puno o..”

Nung papalapit na kami sa may puno.. May narinig akong iyak..

“Narinig mo yun?”

Alex: “Teka, parang si Miguel yun ah.. MIGUEL! Si Ate Alex to.. Nasan ka?”

Tapos may nakita akong gumalaw dun sa loob nung playhouse di kalayuan.

“Tignan mo parang may tao dun sa playhouse.. Baka siya yun..”

Paglapit namin.. Nandun nga si Miguel.. Umiiyak.. Pagkakita kay Alex, niyakap agad siya.

Miguel: “Ate..Ate..”

Alex: “Tahan na.. Dito na si Ate..”

“Tara.. Hatid ko na kayo..”

Pagdating sa bahay nina TJ..

Tito Bert: “O bat basang-basa kayo.. pasok kayo dali..”

Marielle: “Kuya? Ano nangyari?”

Ipinaliwanag ni Alex sa kanila kung ano nangyari.

Tito Bert: “Buti pala dumating ka iho. Salamat ah.."

“Okay lang ho. Sige mauna na po kami ni Marielle. Tumila na po ata yung ulan.”

Alex: “Tito, hatid ko lang po sila hanggang sa gate.”

Sinara ko yung pinto ng kotse pagpasok ni Marielle. Nung papasok na ako ng kotse..

Alex: “Toph..”

“Bakit?”

Alex: “Thanks ah..”

“So.. Ibig sabihin niyan.. bati na ulit tayo?”

Alex: “Oo naman.”

“Pramis yan ah. La na bawian. Sige alis na ko..”

Alex: “Uh.. Friends?”

Napatingin ako kay Alex.

“Talaga?”

Alex: “Ayaw mo?”

“Okay. Friends.”

Ngumiti siya.

Nginitian ko rin siya.






















Friends na kami?

Chapter 22:

Linggo. Wala sina Mama at Papa. May out of Town trip sila. Umalis sina kanina madaling araw. Gumising ako ng maaga. Aba. Naunahan ko pa ang alarm clock ko. San ka pa? Pagtingin ko sa orasan, 7 o’clock. Kadalasan, 7:30 ako nagising eh.

Bumaba ako at nagpuntang kitchen. Nagtingin-tingin ako kung anong pwedeng lutuin. Wala si Ate Tess. Kaming dalawa lang ni Marielle ang nasa bahay kaya malamang ako ang maghahanda ng breakfast. Pagbukas ko ng refrigerator, nilabas ko yung tapa saka naglabas na rin ako ng itlog para iprito. Nagsaing na rin ako ng kanin. Yung tama lang para sa aming dalawa.

Nung nag-aayos ako ng lamesa, narinig ko na pababa na si Marielle.

Marielle: “O, wala sina Mama no? at ikaw ang nagluluto?”

“Umalis sila eh.. May out of town trip.”

Marielle: “Dapat ginising mo ko para natulungan kita.”

“Okay lang yun.. Saka napagod ka sa paggawa ng project niyo kahapon sigurado..”

Marielle: “Bait talaga ng kuya ko”

“Nambola ka pa.. Tara na nga kain na tayo..”

Marielle: “Sige, ako na lang maghuhugas ng plato.”

Pagkatapos magbreakfast, inayos namin ni Marielle yung pinagkainan namin. Tapos, naligo at nagpalit na kami ng damit. Nagsimba kami ng mga 9 o’clock ng umaga.

Pagkatapos magsimba, bumalik na rin kaming bahay.

Marielle: “Ano na ngayon gagawin natin?”

“Di ko rin alam..”

Marielle: “Mall tayo!”

“Ha? Ang init kaya..”

Marielle: “Sige na..”

“O sige.. sige.. Kukuha lang ako ng pera..”

Nagcommute kami ni Marielle papuntang Glorietta, ang aming tambayan pag walang magawa. Eto na ata ang aming second home. Buti na lang at sa Makati kami nakatira.

Ayun. Naglibut-libot lang kami dun. Sinamahan ko mag-windowshopping ang aking little sister. Ay. Sabi niya di na raw siya little eh.. dalaginding na kasi.. Cheesy

Tumigil kami banda dun sa activity center. Bumili kami ng hotdog sandwich. Kahit palakad-lakad lang kami dun. Nakakagutom din no. Habang hinihintay ang aming hotdog sandwich.. May naramdaman akong humihila sa pantalon ko.. Tumingin ako sa baba..

Marielle: “Miguel!”

Si Miguel?

Marielle: “Tignan mo.. nagpapakarga ata sayo.. Naaalala ka niya..”

“Hello.” Binuhat ko naman yung bata.

“Nandiyan lang pala yan eh.. Kala ko kung san napunta..”

Paglingon ko kung kaninong boses yun.. Aba.. Si Alex pala.

“Uy, Nandito rin pala kayo..”

Marielle: “Sino kasama niyo?”

Alex: “Nauna lang kami ni Miguel dito.. May pinuntahan pa sina Tito Bert eh.. Baka mamayang hapon sila susunod dito.”

Marielle: “Ganun ba? Eh kung sumama na lang kayo sa amin ni kuya?”

Alex: “Ha? Nakakahiya.. Baka nakakaabala kami sa inyo..”

Marielle: “Okay lang yun no..”

Sama-sama kaming namasyal sa loob ng mall. Buhat-buhat ko si Miguel na tuwang-tuwa pag nakaangkas siya sa balikat ko. Nung mga bandang lunch time, kumain kami sa KFC. Ang ingay sa loob ng KFC. Ang daming tao kaya kailangan mo pa ata sumigaw para magkarinigan. Undecided

Marielle: “Ate Alex.. Bat madalas ka nga pala kina Tito Bert? Pinsan mo sina TJ di ba?”

Alex: “Yah. Kapatid ni Mama si Tita Marisse yung wife ni Tito Bert. Wala parents ko for one month kasi may business trip silang pinuntahan. Pag umaalis parehas parents ko, madalas pumupunta na lang ako sa kanila.. Tutal isang sakay lang naman mula sa amin papunta sa kanila eh..”

Marielle: “Ah.. Ganun pala.. Alam mo ang pretty-pretty mo..”

Eto na naman tayo. Tong si Marielle talaga o. Mahilig mambola? Napatingin ako kay Alex. May itsura nga siya. Lagi kasing nakatali, nakacap, naka-rubbershoes tapos mukha naman siyang payat pero XL ata laging suot na damit. Mas astig pa siya tignan kaysa sakin eh. Tongue

Alex: “Ha?”

Marielle: “Promise.. Ang simple mo pero pretty pa rin.. Kung may ate lang ako.. gusto ko kasing pretty mo..”

“Teka.. Teka.. parang nasaktan naman ako dun.. mas gusto mo pala ng ate..”

Marielle: “O.A mo naman kuya.. Iba pa rin pag may ate di ba?”

Alex: “Bakit yung girlfriend ni Toph? Di ba considered as ate mo na rin yun?”

Napalunok ako. Mukhang alam ko na ang susunod na pag-uusapan ah.

Marielle: “Naku, yun nga ang problema eh.. Wala eh.. Eversince.. Grabe, kuya JC anong petsa na?”

Sige. Ilaglag ba ko ng sarili kong kadugo.

Alex: “Ha? Wait. Di ko ata naintindihan. Ano ba yan ang ingay talaga..”

“Pardon? Ano?”

Alex: “NBSB ka? Ah Mali. No Girlfriend since Birth?”

“HA?”

Alex: “NO GIRLFRIEND SINCE BIRTH KA?”

Napalakas ata boses ni Alex. Tumahimik yung ibang katabi naming table sa KFC at napalingon sa amin.

Okaaaaay.

Alex: "Oops.. Sorry.."

Chapter 23:

Alex: “Oops.. Sorry..”

“Never mind..”

Ring.. Ring..

Alex: “Naku, si Tito Bert na ata to..” (sabay kuha ng phone) “Yes Tito, sa may KFC po.. Sige punta na lang po kami diyan..”

“Alis na kayo?”

Alex: “Oo eh.. Nasa Landmark na sila.. Sige mauna na kami..”

Marielle: “Kuya, samahan mo na sila.. hatid mo hanggang Landmark..”

“Ha? Pano ka?”

Marielle: “May bibilhin lang ako saglit sa Body Shop.. Text na lang kita..”

Pagkatapos kumain, nagpunta na kami nina Alex at Miguel sa Landmark.

Alex: “Sorry kanina.”

“Naku, okay lang yun..”

Alex: “Hmm.. Bakit?”

“Anong bakit?”

Alex: “Alam mo na..”

“Anong alam ko na?”

Alex: “Yung wala ka pang ano..”

“Kulet mo ah.. bat ayaw mo sabihin? Walang syota?”

Alex: “Wala lang..”

“Ayoko pa eh.. Bata pa naman ako.. Saka.. ano.. strict ang parents ko..”

Alex: “Sira ka talaga..”

Alex: “Hulaan ko na lang..”

“Ha?”

Alex: “Lagi kang basted no?”

“Hinde ah..”

Alex: “You mean di ka nanligaw?”

“Parang ganun na nga..”

Alex: “Ah.. ayaw mo pa magkagirlfriend..”

“Yun nga..”

Alex: “Gusto mo boyfriend?” Tongue

“Haha.. Ewan ka talaga..”

Alex: “Eh bakit?”

“O ayan na pala sina TJ o..”

Tito Bert: “O iho.. nandito ka pala..”

“Sinamahan ko na po sina Alex.. Kasama ko rin po yung kapatid ko.. Sige po mauna na ko.. Pauwi na rin po kami..”

Tito Bert: “Teka.. Pwede ba samahan mo si Alex pauwi.. Kasi may kailangan pa kaming bilhin.. Eh kailangan na umuwi ni Alex.. Dala mo naman yung kotse niyo ata?”

“Ah..”

Alex: “Pero Tito.. Kaya ko naman umuwi mag-isa..”

Tito Bert: “Mas mabuting may kasama ka.. O Sige.. akyat na kami.. Ingat kayo ah..”

Umakyat papuntang secondfloor ng Landmark sina Tito Bert.

“Hala.. Di man lang ako nakapagsalita..”

Alex: “Bakit? Pasensiya na.. Naabala ko pa kayo..”

“Okay lang.. Kaso di ko dala yung kotse ni Papa eh.. Nag-commute lang naman kami..”

Alex: “Ganun ba? Okay lang kaya ko naman umuwi mag-isa..”

“Hindi.. Samahan ka na lang namin.. Text ko lang si Marielle na balik ulit tayo sa KFC..”

Naglakad kami pabalik ng KFC. Umorder ako ng fries saka iced tea para may kinakain kami habang naghihintay.

Alex: “Sorry ah.. Kinukulet kita tungkol dun..”

“Okay lang..

Alex: “Cencia na..”

“Mahabang istorya eh..”

Alex: “Hmmm.. Eh di isummarize mo..” Tongue

“Ganun?”

“Ganito kasi yun..”

Alex: “Ano?”

“Ayokong matulad sa kuya ko..”

Alex: “Ha? Kuya? Di ba dalawa lang kayo magkapatid..”

“Meron kaming kapatid.. si Kuya Lester..”




















“…he died six years ago..”

Chapter 24:

Alex: “I’m sorry..”

“No, it’s okay.. Nagkaroon siya ng sakit sa kidney eh.. We opted for a kidney transplant.. Pero bago pa siya natransplant.. he.. he died..”

Silence..

Alex: “You miss him?”

Ngumiti ako. “Sobra..”

Alex: “How old was he when..”

“Twenty.. Papasok na siya sa medical school nun eh.. Pangarap ni kuya maging doctor sana.. He would have been a very good doctor..”

Nilabas ko yung wallet ko. Kinuha ko yung picture naming tatlong magkakapatid. Pinakita ko kay Alex.

Alex: “Magkamukhang-magkamukha kayo…”

“Sino mas gwapo?”

Alex: “Sira ka talaga..”

“Pero alam mo.. Pag nakakakita ko ng mag-kuya, naaalala ko si Kuya Lester. Alam mo yung kaninang karga-karga ko si Miguel sa balikat ko.. Madalas ginagawa ni kuya yun nung bata ko..”

Alex: "Aliw na aliw nga si Miguel eh.."

“It was very hard for us to see him in the hospital.. Minsan ayaw kaming pasamahin ni Mama eh.. Ang payat-payat niya.. Makikita mo sa mga mata niya na nahihirapan siya.. Sobrang nasaktan kami nung nawala siya.. Alam mo kung ano huli niyang sinabi sa akin?”

Alex: “Ano?”

“JC, aalis ni kuya.. lagi mo tatandaan ah na mahal na mahal na mahal kayo ni kuya.. alagaan mo si marielle ah…..”

Alex: “He must have been a great brother..”

“That’s why it hurts more.. Ang hirap talaga if you lose someone very important to you.. It made me cherish every single moment with the people I love..”

Alex: “I know.. James.. my brother.. died three years ago.. ”

“I’m sorry..”

Alex: “Pero unlike you.. he’s younger than me.. seven years old siya nung namatay siya..”

“Anong nangyari?”

Alex: “He died because of leukemia.. mas mahirap kasi siya gamutin if you have down syndrome..”

“Down syndrome? Your brother?”

Alex: “Yah.. Alam mo.. Ang hirap.. When James was growing up, people would always.. always look at him differently.. To others, he was abnormal.. But for us, he was a blessing.. Sabi nga ni Mama.. siya ang angel namin.. At alam ko wherever he is right now, he’s happy..”

“Kaya ba malapit loob mo kay Miguel?”

Alex: “Parang ganun na nga.. nakikita ko rin siguro yung kapatid ko sa kanya..”

“Haay.. Siguro.. Pinapanood nila tayo ngayon..”

Alex: “Sigurado.. Teka, ano nga palang kinalaman ng pagkamatay ng brother mo sa----”

Marielle: “Pasensiya na.. Kanina pa ba kayo?”

Alex: “Hindi naman..”

“Marielle, hatid muna natin si Alex sa kanila..”

Marielle: “O sige.. Maaga pa naman..”

Sumakay kami ng taxi para mas mabilis na saka direcho na kina Alex.

“Bat kailangan mo pala umuwi agad?”

Alex: “Nagtext kasi yung maid namin sa bahay.. Darating na yung Tita ko galing Canada.. Yung bunsong kapatid nina Mama..”

“Oo nga pala.. wala parents mo no kaya ikaw kailangan mag-asikaso..”

Di nagtagal nakarating na rin kami kina Alex. Pinagbuksan kami nung maid nila at pinapasok sa loob.

Alex: “Teka lang.. kuha lang ako ng inumin saglit..”

“Hinde.. Okay lang.. Mauna na kami..”

Alex: “Naku.. hinatid niyo na nga ko.. Sige na.. Diyan lang kayo ah..”

Umalis saglit si Alex at pumuntang kitchen.

Marielle: “Wow.. ganda ng bahay nila ah.. ang laki pa..”

“Oo nga.. Ang linis pa..”

DING DONG!

Alex: [may dala-dalang dalawang basong-iced tea] “Eto o.. inom muna kayo.. Tignan ko lang kung sino yung nag-doorbell..”

Kinuha namin ni Marielle yung iced tea at ininom saka palingon-lingon sa bahay nina Alex.

“Aba.. Dalaga na ang pamangkin ko ah..”

Marielle: “Kaninong boses yun?”

“Baka sa tita ni Alex..”

Bumukas yung pinto at pumasok sina Alex saka yung bisita niya.

Alex: “Tita Sofia.. si Marielle ska Toph.. mga kaibigan ko pala..”

Marielle: “Ate Pia??”



















Si Ate Pia?!

Chapter 25:

Tita Sofia: "I'm sorry?"

Alex: "Uh.. Sinong Pia?"

Tumingin sa akin si Marielle. Malamang gusto niyang magsalita ko.

"Uhmm.." [hinga ng malalim] "Sige.. Alex.. mauna na siguro kami.."

Alex: "Pero.."

Hinila ni Marielle yung sleeves ng t-shirt ko. Tinignan ko siya.

Marielle: "Sige.. mauna na kami.."

"Baka abutan din kasi kami ng traffic.."

Hinatid kami ni Alex hanggang labas ng bahay nila. Sumakay kami ng tricycle palabas ng village at sumakay ng taxi papuntang bahay.

Tahimik lang kaming magkapatid habang nasa loob.

Marielle: "Sigurado ko si Ate Pia yun eh.."

"Hayaan mo na.."

Marielle: "Sa tingin mo, nakalimutan na kaya niya tayo? Ibig sabihin nakalimutan niya na rin si Kuya Lester?"

"Marielle.."

Marielle: "Pero kuya.. siya yun.. siya yun eh.."

"O sige.. sabihin na nating siya yun.. sabihin na nating nakalimutan na niya tayo.. hayaan na nga natin siya.. ni hindi nga siya nagpuntang burol o libing ni kuya eh.. kahit bisita man lang sa ospital.. let's just.. not talk about it okay?"

Marielle: "I'm sorry.." [hinga ng malalim] "It's just that.. i suddenly remembered kuya lester when i saw her.."

Hinawakan ko ang kamay ni Marielle.

Marielle: "He loved her so much.. so much.."

"I know.."

Mga 4 pm na kami nakarating sa bahay. Wala pa rin sina Mama at Papa pero dumating na si Ate Tess. Tumawag daw sina Mama.. mga 7 pm na raw sila makakauwi tamang-tama dinner na. Umakyat kami ni Marielle sa mga kwarto namin. Nagpalit ako ng damit. Naisip kong magpuntang park para magbasketball pero pakiramdam ko sobrang pagod ako. Humiga ko saglit. Hindi ko namalayan nakatulog na pala ko.

"JC.. JC.."

Binuksan ko mga mata ko.

"Mama?"

Mama: "Dinner na.. iho.."

"Sige po.. susunod na po ko sa baba.."

Nag-hilamos muna ko at nag-ayos bago bumababa para mag-dinner. Pagtingin ko sa wall clock. 7:30 na pala. Mahigit tatlong oras din pala kong nakatulog ah.

Papa: "So.. ano ginawa niyo buong araw? Huwag mong sabihing natulog lang kayo ah.."

"Hindi naman.. Nakaidlip lang ako kanina.. Nagpunta kaming Glorietta pagkatapos magsimba.."

Marielle: "Musta po lakad niyo?"

Mama: "Okay naman.. May mga inayos lang kaming papeles.. Saka nag-date na rin kami ng Papa niyo.."

"Aba. Business trip daw ah.."

Papa: "Alam niyo naman ang Mama niyo.. Patay na patay pa rin sa akin kaya ayun pinagbigyan ko na nung niyaya akong magdate.." Grin

Mama: "Talaga lang ha.. Papa niyo talaga o.."

Pagkatapos ng dinner. Nag-stay muna ko sa may living room at nanood ng TV.
Lipat-lipat ng channel hanggang sa napunta ko sa Star World. That's 70 Show yung palabas. Trip ko yung show na yun. Laughtrip kasi eh saka crush ko yung Jackie dun eh. Nung wala na kong mapanood, saka ko na naisipan umakyat.

"Ate Tess, sige akyat na po ko."

Ate Tess: "Sige.. Ako na bahala magpatay ng mga ilaw.."

"Sige po.."

Ate Tess: "Oo nga pala.. May tumawag sayo kaninang tulog ka.."

"Sino po?"

Ate Tess: "Ah.. Pasensiya na.. Di ko matandaan eh.. Di ko kasi masyado naintindihan.."

Ngumiti ako. "Tsk.. Tsk.. Tumatanda na ata kayo.. Sige. Akyat na po ko.."

Nung paakyat na ako..

Ate Tess: "Teka.. Naalala ko na.. Larisse.. Tama.. Larisse nga.."

Napatigil ako. Bigla akong kinabahan. Ewan ko ba.

"Larisse po? Larisse?"

Ate Tess: "Tama yun nga.."

"Bakit daw po?"

Ate Tess: "Hindi sinabi eh.."

Umakyat ako papuntang kwarto ko. Eto na naman. Naririnig ko na naman ang kalabog ng dibdib ko. Naku po..

Bad Trip. Dapat hindi na lang ako natulog!! Bad Trip talaga.. Eh di sana.. Sana narinig ko yung boses niya sa telepono.. Sana.. Sana..

Tapos naisip ko bigla.. Kinuha ko yung backpack ko.. Hinalungkat ko yung laman.

"San na ba yun?"

Halungkat dito. Hanap doon.

"Hayan.. Nandiyan ka lang pala.."

Binuksan ko yung papel na may malalaking letrang nakasulat na APPLICANT'S DIRECTORY.

Lumabas akong kwarto tapos kinuha ko yung phone. Haay. Buti na lang naimbento ang cordless phone.. Tongue

Hinanap ko yung pangalan niya.

[Hinga na malalim] "Kaya ko to.. Tatanungin ko lang naman siya.. Kung bakit siya tumawag di ba.."

Tinitigan ko yung telepono. Sinimulan ko na i-dial yung number niya pero bago ko pindutin yung huling number.

"Haay.. Sino ba niloloko ko.. Di ko kaya.. Baka.. Baka kung ano na naman masabi ko.." Undecided

Ayun. Binalik ko na lang yung phone. At humilata sa kama. Haay. Duwag. Duwag. Duwag. Ano ba namang buhay to?! Embarrassed

Nagulat ako biglang nag-vibrate yung phone ko. Tinignan ko kung anong oras na. 10:30 na pala. Buti na lang di ako tumawag baka nabulabog ko pa siya. Sino naman kaya to?

1 Message Received








Opening Message...




















"Si Larisse?"

Chapter 26:

Inhale.

Exhale.

From: +63917*******
Hi. c Larisse pala to ü tnawagan kc ako ni hannah. okay lng b kung tyong 3 nina stephen mag-ackaso ng outreach? pumayag n pala si stephen ü

Binasa ko paulit-ulit yung text. Kinuha ko yung directory. Tinignan ko kung yun nga yung number niya. Si Larisse nga. Mga ilang minuto rin ata akong wala sa sarili. Di ko lam kung ano i-rereply ko eh.

To:+63917*******
Hello ü ganun ba? sige, okay lang po.. ü

Tinignan ko yung reply ko. Okay na siguro to. Magrereply kaya siya uli? Teka..

To:+63917*******
Hello ü ganun ba? sige, okay lang po.. ü Uh.. Kaw po ba yung tumawag kanina?

Ayan. Sana magrereply siya uli. Pagkatapos, dagdagan yung irereply ko. Sinend ko na sa kanya. Nakatingin lang ako sa wall clock sa kwarto ko. Maya-maya nag-vibrate na yung phone ko.

From: +63917*******
Ah oo. Tulog ka raw kasi kanina eh. May 'po' pa talaga ah.. hehe.. ü

Napangiti naman ako sa reply niya. Nag-reply naman ako agad.

To:+63917*******
Hehe. Wala lang. ü Ano gawa mo?

I-sesend ko na sana. Kaso napatingin ako sa clock.. 11 pm na pala. Tinignan ko yung reply ko. Kinabahan ako. Iniistorba ko na siya.. Baka kung ano isipin niya.. Saka baka ano.. Haay ewan. Kaya pinalitan ko na lang yung reply ko.

To:+63917*******
Hehe. Wala lang. ü cge..gud nyt na po ü

Pagkatapos, sinend ko na ulit yung reply ko. Gusto ko pa sana siyang makatext eh. At least sa text, hindi ako kinakabahan. At least sa text, hindi ako papalpak kasi na-checheck ko kung ano irereply ko. Mga ilang minuto rin akong naghintay sa reply niya. Pero, wala na. Di na siya nagtext uli. Baka nakatulog na siya. Nawalan ng load o kung ano. Ewan ko pero kahit papaano medyo nalungkot din ako. Siguro nag-eexpect din ako na magreply siya ulit. Pero.. Ganun talaga eh. Di nagtagal, nakatulog na rin ako.

Yaaaaaawn!

Naginat-inat ako. Nagising na naman ako ng maaga. Monday na naman eh. As usual, 8:30 na naman pasok ko. Inayos ko yung kama ko tapos direcho banyo na para maligo. Pagkatapos, nagpalit na ako ng damit saka bumaba. Nag-breakfast uli kami ng sabay ng family ko. Ang sarap ng ulam namin ah. Tapa saka sinangag. Busog na naman ako. Nagpaalam na ako kina Mama kasi baka puno na naman yung mga jeep at wala na naman akong masakyan. Paglabas ko ng gate, kinuha ko yung phone ko para patayin. Ugali ko na kasi yun, saka ko na lang uli i-oon kapag nasa school na ako. Pagtingin ko sa phone ko..

1 message received

Binuksan ko naman. Sino naman kaya to? Nagulat ako nung nabasa ko! OMG

From:+63917*******
ganun? ü gud nyt na rin 'po' ü tc! ü

Bumilis na naman yung tibok ng puso ko. Wow. Nagreply pala siya kagabi? Di ko mapigilang ngumiti. Bago ko in-off yung phone ko. Sinave ko na yung number niya.

"Ang ganda talaga ng simula ng araw ng to.." Grin

Mga 8 o'clock nakarating na rin akong school. Direcho agad ako sa room namin. Nandun na rin si Stephen.

Stephen: "Uy.. Aga natin ah.."

"Uy.."

Stephen: "Nasabi na ba sayo ni Larisse?"

"Ah.. oo"

Stephen: "Okay ka lang? Parang wala ka na naman sa sarili mo? Nakangiti ka tapos nakatingin ka sa kawalan?"

"Wala.. Okay lang ako.."

Stephen: "Lagi ka namang ganyan.. Yung ngiti mo parang nanalo ka ba sa lotto o ano?"

"Pano mo nalaman?"

Stephen: "Ewan ko sayo pare.."

Di nagtagal dumating din yung prof namin. Okay talaga ang araw na to. Di ko ma-explain eh. May quiz kami sa dalawang subject. Akalain mo perfect ko yun parehas. Kanina naman, may recitation kami. Nasagot ko yung tanong ni Ma'am. Swerte talaga. Di ko na namalayan last subject ko na pala para sa araw na to. Maaga-aga rin ako nakarating sa classroom. Magkakatabi yung mga kagrupo ko kaya nakisama na rin ako sa kanila.

Emm: "Hi Romeo.."

"Uy.. Ano Meron.."

Mara: "Wala naman.. usap-usap lang.."

"Tungkol san? Sa project?"

Emm: "Hindi naman.. Kung anu-ano lang.."

Nagulat ako bigla akong kinalabit ni Alex.

Alex: "Bat ang aga niyo umalis kahapon?"

"Ah.. yun ba? Kailangan na rin namin kasi umuwi saka baka makaabala pa kami sayo saka may bisita ka pa di ba?"

Alex: "Ah.. Bat nga pala tinawag ni Marielle si Tita ng Ate Pia?"

"Naku.. Yaan mo na.. May kamukha lang kasi yung Tita mo.."

Alex: "Ah.. ganun ba.."

Emm: "Wow.. Ayos na pala kayo.. Nice.."

Ngumit lang kaming dalawa.

Maya-maya pumasok na yung prof namin. Wala kaming activity ngayon kaya discussion lang daw. Maaga rin nga kami natapos eh. Mga 3:30 tapos na kami. Ang saya! Uwian na! Kaso.. Naisip ko dumaan sa org tambayan. Magpapasign na rin ako sa applicant's sheet. Naglalakad na ako sa may hallway tapos nagulat ako may papalabas dun sa isang room. Si Larisse?

Okay.

Inhale.

Exhale.

Binilisan ko na lang yung lakad ko. Hindi naman niya siguro ko mapapansin. Cheesy

Larisse: "Uy.. Toph.."

Napapikit ako. Lumingon ako. Wala na. Nakita na niya ko eh.

"Uy.. Dito rin pala class mo.."

Larisse: "Oo. Geog1 ikaw?"

"Socsci1.. Sige mauna na ako.."

Larisse: "Sige.. San ka na?"

"Sa tambayan.."

Larisse: "Talaga? Papunta na rin ako dun eh.."

Napalunok ako. Ano gagawin ko?

Larisse: "Gusto mo sabay na tayo? Kung okay lang.. Kasi baka may dadaanan ka pa.."


















"Uh.. Sige.."

Chapter 27:

Lumabas na kaming Hall at sabay kaming naglakad papuntang tambayan. Sa lahat ng pinakaewang kausap, ako na ang pinakaewan. Wala akong masabi eh. Ano ba naman yan. Buti na lang at nadaanan naman si si Manong Peter.

"Uh.. Ice Cream?"

Ngumiti lang siya.

"Ay. Diet?"

Larisse: "Oy, hindi ah.. Manong Peter, isa nga ho yung tulad ng dati.."

Nagulat ako. Kilala pala niya si Manong Peter?

Manong Peter: "Aba, magkakilala pala ang dalawa sa mga suki ko ah.."

"Kilala mo si Manong?"

Larisse: "Oo naman.. Eh Mahilig kaya ako sa ice cream. Kaya nagulat ako nung tinanong mo ko.."


"Ay.. yung akin po chocolate-strawberry ah.."

Manong Peter: "So Dalawang chocolate-strawberry?"

"Isa lang po.."

Mang Peter: "Yun din yung sa kanya eh.." Sabay turo kay Larisse.

Tumawa naman si Larisse.

Larisse: "Gaya-gaya ka ah.."

"Hindi ah.. ikaw naunang nag-order pero mas nauna kong naging favorite yan.. di ba Manong?" Tongue

Larisse: "Ah.. Ganun ah.."

Manong Peter: "O siya.. siya.. peyborit na kung peyborit.. eto na.." Sabay abot sa amin nung ice cream. Kinuha naman namin yung kanya-kanya naming ice cream.

Binuksan ni Larisse yung bag niya at hinanap yung wallet niya.

"Uy.. Ako na.."

Larisse: "Wow.. Ililibre mo ko?"

"Hinde uy.. Sabi ko hahawakan ko lang ice cream mo para makuha mo na wallet mo.. Di ba ikaw manlilibre? Pumayag na nga akong sumabay ka sa akin eh para may bodyguard ako.."

Larisse: "Aba.."

"Joke lang.. Manong eto po bayad.."

Larisse: "Bodyguard pala ah.."

Nginitian ko lang siya. Hindi naman. Sa totoo lang, angel nga eh. Haay. Eh di sana nasabi ko yun di ba?

Tumuloy na kaming maglakad. As usual, tahimik na naman. Hindi ko alam kung nasa sarili ba ko kanina? Yun na ata pinakamatinong usap namin eh. Ata?

Larisse: "Di kita maintindihan?"

"Ha?"

Larisse: "Wala lang.. Parang kakaiba ka.."

Parang kakaiba ka? Aba. Katakot naman yun.

"in a good or bad way?"

Larisse: "hmm.. secret?"

"Secret? Deodorant yun eh.."

Larisse: "Sira.. Parang ganyan.. Minsan kasi tahimik ka.. Tapos ngayon.."

I know. I know. Ewan ko. Pakiramdam ko kasi.. swerte ako ngayon dahil sa kanya.. Parang nanalo na ako sa lotto ngayong napapangiti ko siya, napapatawa. Haay. Ngayon, nasa harap ko siya. Akalain mo. Nakangiti siya na kitang-kita yung dimples niya. Tapos hinahangin-hangin pa ng hangin yung buhok niya. Tapos.

"Hoy.."

Nagulat ako kung sino yung tumapik sa likod ko. Si Stephen lang pala..

Stephen: "San kayo punta? tambayan?"

"Uy.. Oo.. Kaw?"

Stephen: "Oo eh.. Pero saglit lang ako.. Hi Larisse.. tambayan ka rin?"

Larisse: "Oo.. Di rin kasi ako masyadong nakadaan last week.."

Nung nakapasok na kami sa Hall, nagpaalam si Larisse. Daan daw muna siyang canteen. Kami naman ni Stephen dumirecho ng tambayan.

Stephen: "Tahimik ka kanina ah.."

"Di ka na ba nasanay.."

Stephen: "Sa bagay.."

Kilala ko ng mga tao na medyo di masyado lapitin sa babae. Hindi ako yung tipong unang lalapit, para makipagkaibigan o anuman. Hindi rin ako makuwento kaya lagi akong sinasabihang suplado, mahiyain etc. Kaya hindi ko maintindihan kung bakit bumabaliktad ang mundo ko pag nasa harap ko na si Larisse. Nag-jojoke ako, namumula, natutuyuan ng lalamunan.. Sintomas na ba to ng sakit?
Kailangan ko na atang magpatingin sa doctor eh.. Sa totoo lang..



















...may tama na ata ako eh..

Chapter 28:

Gumising ako mga 8 o' clock na ng umaga. Wala na sina Mama. Malamang pumasok na kaya nagbreakfast akong mag-isa sa baba. Ewan ko ba't di ako tinablan ng alarm clock ko kanina. Paggising ko naman, ang bigat ng pakiramdam ko. Buti na lang 10 pa ang pasok ko.

Buong maghapon, wala ata ako sa sarili ko. Masama pakiramdam ko. Dagdagan mo pa na diredirecho ang class ko mula 10 hanggang 4. Wala man lang break.

Pagkadismiss na pagkadissmiss sa amin sa last class ko, labas agad ako ng room. Pumunta muna kong canteen. Bumili ng iced tea at umupo dun sa malapit sa electric fan. Hinawakan ko yung ulo ko at pinikit yung mata ko. Ano ba naman yan. Pano ko uuwi nito?

Nagulat ako, biglang may tumapik sa akin.

"Uy.. okay ka lang?"

Binuksan ko yung mata ko. Nginitian ko siya at umupo siya sa may harap ko.

"Okay lang.. Medyo nahihilo ko eh.."

Hinawakan ni Alex yung noo ko.

Alex: "May sinat ka.. Nagpunta ka bang clinic?"

"Hindi.. Okay lang.. Pauwi na rin naman na ako.. Pahinga lang ako saglit.."

Alex: "Aba.. Pasaway ka rin ano ah.. Baka mamaya himatayin ka rin.. Di kita kayang buhatin.. Kailan pa binuhat ni Juliet si Romeo.."

Ngumiti ako. Ewan ko ba pero wala akong energy ngayon. Bad trip talaga pag ganito.

Alex: "Wait.. May Biogesic ako dito.. At least matanggal man lang yung hilo mo para makauwi ka.." Sabay binuksan niya yung bag niya para hanapin ata yung gamot.

"Naku.. Wag na.. Ano lang to siguro kasi di pa ako nakakakain.."

Alex: "Ay.. Talagang pasaway ka ah.. Di ka pa kumakain? Bakit? Teka nga.." Tumayo siya bigla. Siguro nag-CR lang. Maya-maya nagulat ako. May dala-dala ng kanin saka ulam, burger at spaghetti.

"Di ka rin gutom no?"

Alex: "Sira.. O Ayan. Kain na.."

"Ha? Sa akin yan?"

Alex: "Hmm.. Di naman.. Bale akin yung burger saka spaghetti.. Sayo tong adobo saka kanin. Para makainom ka ng gamot."

Nilapag niya yung plato sa harap ko. Tapos siya naman inupakan na yung spaghetti.

Alex: "Teka.. Ba di ka pa kumakain?"

"Wala.. Wala lang.." Ako naman, sinimulan ko na rin kainin yung pagkain ko. Tinitignan ko si Alex. Isang platong spaghetti tapos burger pa?

"Diet ka no?"

Alex: "Haha.. Pasensiya.. gutom.." Pagkatapos ko kumain, bumili ako ng mineral water. Pagbalik ko, wala naman na si Alex. Pero nandun pa yung bag niya. Aba. Paglingon ko, nandun.. Bumibili ng donut.

Alex: "O eto.. Biogesic.." Kinuha ko yung tablet at ininom.

"At talaga namang diet ka no.." Bumili siya ng dalawang donut? Di pa siya nabusog kanina?

Alex: "Masarap kaya.. Gusto mo rin ano?" Tapos binibigay niya sa akin yung isa.

"Di ka ba naglunch?"

Alex: "Naglunch.. Tikman mo, masarap to.." Ako naman. Kinuha ko na yung donut. Kinain ko.

Alex: "O ano.. Sarap?"

"Okay lang.. O sige na nga.. Masarap. Masarap siya.."

Napansin ko biglang kumaway si Alex. Tinignan ko kung sino yung kinawayan niya.

Alex: "Si Larisse.."

"Ha?"

Alex: "Siya yung kinawayan ko.."

"San? Nandito siya?" Sabay lingon naman ako at hanap kung nasan. Tapos pagharap ko kay Alex. Tumatawa?

Alex: "Wala.. nakalabas na.. Sabi ko na nga ba.."

"Bakit? Anong sabi mo na nga ba?"

Alex: "Crush mo siya no?"

"Ha.. A-anong crush? Hindi ah.. Di ko crush si Larisse.."

Alex: "Teka, wala naman akong sinabing Larisse ah.. Sabi ko yung ano babaeng yun o.." Sabay turo dun sa babaeng mahaba yung buhok na hindi ko naman kilala.

"Ngeee.."

Alex: "Huli ka.."

"Anong huli?"

Alex: "Okay lang yan.. Madami talagang nagkakagusto kay Larisse.. Kahit noon pa.."

Tahimik lang ako. Baka kung ano pang masabi ko eh. Mabuking pa ko lalo.

Alex: "Isa siyang triple m.."

"Triple M?"

Alex: "Maganda.. Mabait.. Matalino"

"Kaw din naman triple m ah.."

Tapos ngumiti si Alex.

Alex: "Naman.."

"Matakaw.. Macho.. Maganda.."

Alex: "Sapak gusto mo.. Di na nga sana kita sisingilin sa adobo mo eh.. 50 pesos ko?"

"Joke lang.. Sinabi ko na nga maganda eh.."

Alex: "Ngee.."

"So? Sige tuloy mo lang kwento.."

Alex: "Yun nga.. Madaming nanliligaw sa kanya.. Pero ano eh.." Sabay tingin sa akin. "Lahat Basted."

"O Bat nakatingin ka sa akin?"

Alex: "Wala lang.."

"At bat mo nga pala kinukwento sa akin to? Di naman ako nanliligaw ah.. Di ako interesado.."

Alex: "Sinasabi ko lang.. Haay.. Pero pag nakikita ko siya nalulungkot ako sa nangyari sa kanila ni Paolo.."

"Paolo?" Sabay hinawakan niya yung noo ko.

Alex: "Ayan wala ka na sinat masyado.. Mukhang okay-okay ka na.." Tapos kinuha na niya yung mga gamit niya. "Sige, mauna na ko. Ingat.."

"Ha.. Teka.. Sinong Paolo?"

Nginitian ako ni Alex.

Alex: "Kala ko ba di ka interesado ha? Buh-Bye.."

Okay?




















Sinong Paolo yun?

Chapter 29:

Nakauwi naman ako ng maayos. Tumalab-talab naman yung Biogesic ni Alex. Pero pagdating ko sa bahay, direcho tulog agad ako pagkatapos magbihis. Hindi na nga ako nakapagdinner eh.

Maaga ako gumising kinabukasan. Eh mga 6 ata ng gabi tulog na ako eh. Ayos na pakiramdam ko. Buti naman. At dahil Miyerkules, walang pasok. Tambay na naman ako sa bahay. Haay. Nag-breakfast kami sabay-sabay nina Mama, Papa saka Marielle.

Mama: "May lakad ka ba iho?"

"Wala.. Dito lang po ko bahay.."

Marielle: "Ay, Ma.. May papabili po pala ko sa inyo, kailangan ko sa school bukas eh.."

Mama: "Naku, may board meeting ako mamaya.. Wala akong time.. Pa?"

Papa: "Gagabihin din ako ngayon eh.."

Mama: "JC.. kaw na lang, pwede?"

"Sure, ano bang bibilhin?"

Marielle: "Konti lang naman.. nasa may malapit sa telephone yung list.."

"Okay.."

Mga 9 o' clock ako naligo. Nanood muna ako ng TV. Mga 10:30 ako nagbihis tapos saka nagpaalam kay Ate Tess. Habang nasa taxi, binuklat ko yung papel na iniwan ni Marielle.

"Hmm.. Eto lang pala eh.. 2 1/8 illustration, 2 black cartolina, art paper, 1 inch styro balls..."

Dumirecho na ako agad ng National Bookstore para bilhin yung mga kailangan ni Marielle. Kumuha ko nung red na basket at nagikot-ikot na sa loob para kunin yung materials. Bumili na rin ako ng 3 bagong ballpen ko. Pawala na yung tinta eh nung akin eh. Kinuha ko ulet yung papel at chineck yung mga kailangan niya habang naglalakad.

"illustration board.. checked.. cartolina.. checked.. art paper.. checked.. styro balls.. checked.. nap--" Nanlaki mata ko. Bat hindi ko to napansin kanina?!

"ARAY!" Hala. May nabunggo pala ko! Pagtingala ko kung sino. Aba naman.

"Uy.."

Alex: "Ano ginagawa mo dito? Ang sakit nun ah.."

"Sorry ah.. May pinapabili kasi sa akin si Marielle.. Sige.."

Alex: "Sige.. may bibilhin lang din ako.."

Umalis din si Alex. Naiwan ako dung nakatitig dun sa papel. "Anong gagawin ko?" Sa totoo lang, di ko talaga nakita to kanina eh. "Napkin?" Iisipin ko sana yung napkin na napkin kaso napkin na 'girl thing' ika-nga nga ni Marielle kasi may nakasulat pang brand eh.

"Naku po.." Habang piniproblema ko kung pano bibili, pumila na rin ako sa counter. Tapos nabaling ang tingin ko kay Alex, nandun siya sa may books section. Naghahanap ata ng libro.

"Alam ko na.." Pagkatapos, kung bayaran yung mga pinamili ko. Pinuntahan ko na si Alex. Tumayo ko dun sa harap niya.

Alex: "Ano ginagawa mo diyan?"

"Anong hinahanap mong libro?"

Alex: "Ha? House of Spirits. Kailangan ko kasi si Eng12.. Bakit?"

Pagkasabi niya nun, umalis ako agad. Pagbalik ko dala-dala ko na yung librong hinahanap niya. Paano? Kasi nakabili na ko nun dati kaya lam ko na kung san nakapwesto yun.. nag-Eng12 din kasi ako.

Alex: "Okaaay? Thanks.." Nagsalubong yung kilay niya. Nagtataka ata. Pumunta siya sa counter para magbayad. Sinundan ko naman siya.

Alex: "Hmm.. Kung di tayo magkakilala, mapagkakamalan kitang stalker ah.."

"Grabe ka naman.. Sinasamahan ko lang naman yung kaibigan ko ah.."

Alex: "Talaga lang ha?"

Pagkatapos niyang magbayad. Lumabas na siyang bookstore. Ako naman sunod pa rin. Makulit ako pag may kailangan eh. Kinalabit ko siya. Lumingon naman siya.

"Uhmm.. Favor?"

Alex: "Kaya pala ah.."

Nilabas ko yung listahan. Tapos tinuro ko yung pinapabili ni Marielle. Natawa siya bigla.

Alex: "Kaya mo na yan no.." Tapos nagpatuloy siya maglakad. Ano ba naman tong babaeng to? Hinabol ko naman siya.

"Uy. Sige na.."

Alex: "May mga kailangan pa kasi akong bilhin eh.."

"Okay.. Samahan kita.. Ako magdadala ng mga bibilhin mo.."

Tinignan naman niya ko tapos ngumiti siya.

Alex: "Talaga lang ha?"

"Opo.."

Ayun. Kinuha ko na rin yung dala-dala niyang libro. Tapos sinamahan ko siyang maglibot sa mall. Okay din ang mga trip nitong si Alex eh. Kala ko pupunta kami sa mga kadalasang pinupuntahan ni Marielle tulad ng Body Shop, Watsons, Cinderella. Pero hindi eh. Unang pinasukan namin, Odyssey, sunod American Boulevard, Human, Guess. Yung mga nabili niya, cap, cap uli, DVD, at t-shirt ata yung huli. Pumunta kaming department store naman, akala ko kung san kami pupunta. O Hinde.. mukhang alam ko na kun san.

"Psst.."

Alex: "Bakit?"

"Dun ka ba pupunta?" Tinuro ko yung Lingerie Section.

Alex: "Hmm.. Pano mo nalaman? Nagdududa na talaga ko sayo ah.." Sabay tawa.

"Ngee.. Sige, mauna ka na. Hintayin na lang kita dito sa may malapit sa counter."

Alex: "Ano ka hilo?"

"Ba--Bakit?"

Alex: "Madami kasi akong kailangang bilhin. Pinapabili ni Lola Papadala ko sa US yun eh."

"So?"

Alex: "Kala ko ba ikaw magbibitbit?"

"Ano??"

Alex: "Sige.. Okay lang.."

"Fine.. Fine.." Ako naman sumunod sa kanya. Palingon-lingon naman ako at baka may makakita sa akin. Si Alex naman panay buklat ng underwear. Ano ba naman to.

Alex: "Hmm.. Toph.. Sa tingin mo okay na ba yung L o XL yung Lola ko?" Sabay pakita pa sa akin nung underwear. WAAAAAAAAAAAAAAHHH. Tulong?!

Pagkatapos ng 1 million years, natapos din ang pagbili ni Alex. Ang dami ngang pinamili ni Alex. At ako ang pinagdala niya ha?! Pinagtitinginan nga ako nung mga salesday dun eh. Grrrrr.

"O Ayan.. Tapos pwede ako naman.."

Alex: "Oo na.. Bibilhin ko na.."

Pumunta na rin sa wakas si Alex sa Watsons para bumili nung pinapabili ng utol ko. Pagkabigay na bigay niya sa akin nung plastic, kinuha ko agad tapos binigay ko na rin sa kanya yung mga binili niya.

"Sige.. uwi na ko.."

Alex: "Wait.."

"Bakit? May bibilhin ka pa?"

Alex: "Hindi naman.. Baka kako gutom ka na rin?"

"Eh kung lilibre mo ba naman ako di ba? Okay lang sana. Di mo rin naman ako masyado pinagod?"

Alex: "Hmm.. Sorry na.. Libre ko.."

"Aba.. Sige ba.."

Naglakad kami ni Alex papasok ng McDo. Biglang nagvibrate yung phone ko.

1 message received







opening message..


















From: Marielle
kuya, nkalmutan ko. wag mo na bilhin yung huling cnulat ko ha. cge. ingat.
















"Ano daw??!!!"

Chapter 30:

Hinga na malalim. Pagkatapos ng lahat ng yun?! Ano ba naman yan.. Pumasok akong McDo at sinundan si Alex sa may counter.

Alex: "Isang 2 pc chicken, iced tea, large fries, saka chocolate sundae.. ikaw?"

Grabe ring tong babaeng to ah. Pero mukha namang hindi siya nataba?

"Uh.. Kahit ano kaw bahala.."

Alex: "Same din nung kaninang sinabi ko.."

Ha??

"Sige.. ako na lang magbabayad nung akin.."

Alex: "Hinde.. sabi ko lilibre kita eh.."

Nung binigay na yung order namin. Ako na lang nagdala nung foodtray. "Sige ako na magdadala." Tapos sinundan ko siya.

Nung naghahanap na kami ng mauupuan, may tumawag sa akin bigla. “Uuy.. Toph.. pare..” Si Mark pala, classmate ko sa Math ngayong sem.

“Uuy.. Dito ka rin pala..” Tapos, umupo kami dun sa nahanap ni Alex na upuan.

Alex: “Sino yun?”

“Classmate ko sa Math..”

Alex: “Sino yung kasama niya?”

“Malay ko.. Baka girlfriend.. nakasandal sa kanya eh..”

Alex: “Ganun? Eh Nakita ko rin siya nung isang araw may ka-holding hands na babae sa campus.. kung di ako nagkakamali siya yun eh..”

“Baka nga..” Tapos sinimulan ko ng papakin yung chicken ko.

Alex: “Oh well.. what’s up with you guys?”

“Ha?” Ang sarap talaga ng chicken pag sinasawsaw sa gravy ah.

Alex: “Can’t stick to just one girl?”

Natigilan ako dun ah. Bat biglang napunta dun usapan? Si Mark kasi eh..

“No Comment?” Tumaas yung kilay ni Alex. “Siguro para sa iba exciting yun..”

Alex: “Ganun? Ikaw ano naman ang opinion po sa mga ginagawa ng mga kapwa mo?”

“Haay.. Uh.. Mali.. Mali yun kasi hindi mo dapat pinaglalaruan ang damdamin ng iba...”

Ngumiti si Alex.

Alex: “Wow.. San mo nakuha yun ah?”

“Pinag-isipan ko naman yun ah..”

Alex: “Alam mo tama ka diyan..”

“Ako pa.. Joke lang.. Pero ganun naman yun di ba.. saka ang love love na yan.. minsan kasama diyan yung mga risks.. tulad nung masasaktan ka.. iiyak.. nasa sayo na yun kung handa ka i-take yun..” Tapos kumagat na ako dun sa burger ko.

Alex: “Eh bat ikaw ayaw mong i-take yung risk?”

“Hindi pa ko handa eh.. Ayoko pa masaktan.. at lalong ayokong makasakit..” Tapos kumagat uli ako sa burger ko.

Alex: “Lahat naman tayo.. Ganyan talaga.. Teka, ano pala yung sinasabi mo tungkol sa kuya mo dati?”


“Ayokong matulad sa kanya.. Naalala mo yung si Pia? Siya yung girlfriend ni kuya.. Alam mo ba ni anino niya di ko nakita nung nagkasakit yung kapatid ko.. Anong klase yun?!” Nag-iinit dugo ko pag naalala ko.

“Mahal na mahal pa naman siya nung kuya ko.. Walang ibang bukambibig kung hindi siya pag nagkukwento.. Saka lam mo siya ang first.. and last girlfriend niya.. Kaya mula nun.. siguro.. natakot na rin akong masaktan kasi nakita ko kung pano nasaktan si kuya.. minsan sa ospital, tulog siya nun.. binabanggit pa niya yung name nun tapos makikita mo naluluha siya..”

Alex: “Ang paranoid mo..”


Ha?

“Ano??”

Alex: “Ang sinasabi ko lang..Wag mong isipin na matutulad ka sa kuya mo.. O kaya makakakita ka ng tulad nung Pia na sinasabi mo.. Kasi iba-iba tayo ng kapalaran..”

“Ewan ko.. Basta..” Kinuha ko yung sundae ko tapos tinikman. Naisip ko din yung sinabi niya. Siguro nga tama siya. Pero pinangungunahan pa rin ako ng takot.

Alex: “Minsan sa buhay kailangan magtake ng risks.. Ganun talaga.. Kaya i-try mo.. Lalo na ngayon.. nandiyan na si Larisse..”

Umiinom pa naman ako ng iced tea nun. Muntik na kong mabilaukan ah.

“Ano?”

Alex: “Hmm.. Naging magkaklase ba kayo ni Larisse dati?”

“Uh.. Last year.. Sa Math.. Bakit?”

Alex: “Tignan mo.. Isang taon na? Grabe ah.. Balita ko sinisilip-silip mo pa siya bago sumakay ng kotse niya no?”

Hala? Teka.. Paano niya nalaman yun?

“Paano mo nalaman??”

Tapos bigla siyang tumawa.

Alex: “Hindi nga?? Wala lang… Hula lang..”

Grrrr. Grabe tong babaeng to. Nadala ko dun ah.

Tapos nagseryoso siya.

Alex: “You know what? A lot of guys have courted her in the past.. Most of them are jerks..”

“Ha?”

Alex: “Pramis.. Kala yata nila trophy si Larisse eh.. Yung iba magkakabarkada pa.. sabay nanliligaw.. Buti nga… Basted..”

“Aah..” Di ko alam kung ano pa sasabihin ko kasi klarong-klaro na sa akin na basted silang lahat.

Alex: “Ewan ko ba.. Paano napasagot ni Paolo yun..”

Ah. So yun pala si Paolo. Boyfriend ni Larisse.. Ano??! May boyfriend na siya?

Alex: “Si Paolo.. Pinsan ko yun.. Ka-age din natin.. Nakita niya yung isang picture na meron ako na kasama ko si Larisse.. Mula noon kinukulit-kulit niya ko sa number niya.. Deadma lang ako kasi kilala ko si Paolo.. Chickboy yun sobra.. Hindi ko alam kung paano pero nakuha pa rin niya yung number.. Sinabi lang sa akin ni Larisse na nagtetext sa kanya.. Ako naman.. Deadma ulit. Kasi di ba wala nga siyang sinasagot sa mga nanliligaw sa kanya? Kaya grabe.. nagulat ako nung nalamang kong sila na ng mga May ata bago mag-third year.. Gulat talaga ko nun. Pero nung nakita ko naman si Larisse, masaya naman siya. Mga August kasi umalis na ko ng Pilipinas, at lumipat sa Canada. Kaya wala na akong nabalitaan sa kanila. Nalaman ko na lang by September, break na sila.. Sino nakipagbreak? Si Paolo.. Grabe talaga.. Kung hindi ko lang siya pinsan.. Naku po..”

Kahit di ko pa nakikita yung Paolo na yun. Gusto ko nang sapukin.

Alex: “Sobrang guilty nga ko eh.. Kasi parang ako may kasalanan kung bat nakilala ni Paolo si Larisse.. Saka dapat sinabihan ko na agad si Larisse o kaya pinigilan ko na si Paolo.. Basta..”

“Ano ka ba? Sadyang sira-ulo lang talaga yung pinsan mo..” Tapos ngumiti si Alex.

Biglang tumunog yung cellphone ni Alex. Kinuha niya tapos binasa. Ngumit siya.

“Bakit?”

Alex: “Ha.. Wala.. Tignan mo to.. Sabi kasi.. Parang Based sa isang study ang number 1 na hinahanap ng mga lalaki ngayon, beauty inside and out.. yung mga babae naman.. sense of humor.. Wala lang.. Tapos ka na kumain? Halika na?”

Tapos tumayo na kami at lumabas ng McDo.





















Sense of Humor daw? Hmmm

Chapter 31:

Nasa kwarto ako ngayon. Nakatingin sa may ceiling. Naisip ko rin yung mga sinabi ni Alex. Babae pa nagsabi sa akin ah. Sa bagay, di ko pa rin naman nasasabi yung tungkol dun kay Stephen. Di rin naman palatanong yun. Siguro nga paranoid lang ako.. Pero natatakot pa rin ako..

Naalala ko bigla si Larisse.

Oo. Gusto ko nga siya. Masaya ko pag nakikita ko siya. Basta...

Gagawa na kaya ng move? Haay..

Tapos kinuha ko yung phone ko. Nagcheck ako kung may bagong messages tapos nagkataon nandun pa yung mga reply ni Larisse last time. Kumuha ako ng maliit na notebook dun sa cabinet ko. Kinopya ko yung mga reply niya. Tapos naalala ko yung sinabi ni Alex..

"Sense of humor daw ha.." Tapos nagbrowse ako ng mga messages sa phone ko. Tinignan ko kung ano yung mga nakakatawa talaga.

To: Larisse
Daddy: anak,bli mo ko ng softdrinks.
Anak: coke o pepsi?
Daddy: coke
Anak: diet o regular?
Daddy: regular
Anak: bote o can?
Daddy: bote
Anak: 80z o litro?
Daddy: tubig na lng!!!
Anak: mineral o natural?
Daddy: mineral
Anak: malamig o hindi?
Daddy: hampasin kta ng walis e!!!
Anak: tambo o tingting
Daddy: HAYOP ka!!!
Anak: baka o baboy


Sana napangiti ko man lang siya kahit papano. Maya-maya biglang nag-vibrate yung phone ko.

From: Larisse
uy.. ang kuleet nun ah.. natawa talaga ako dun.. hehe. tnx.

Sobrang napangiti talaga ko nung nabasa ko yung reply niya. Haay. Huminga ko ng malalim. “Ano kayang gagawin ko? Lord.. help naman diyan..” Napatingin ako dun sa notebook ko. “Hmm..” Tapos nagsimula na akong magsulat. Mga simpleng notes lang. Kung anong nararamdaman ko pag nakikita ko siya.. Kung pano ko sumasaya pag ngumingiti siya.. Kapag kinakabahan ako pag nandiyan siya.. Haay.

Maya-maya di ko namalayan nakatulog na pala ko.

Nagising ako ng di oras dun sa alarm ko. Inayos ko yung kama ko tapos direcho c.r agad para maligo. Kinuha ko yung backpack ko tapos hinablot ko na yung mga gamit na makita ko. Nag-ayos ako tapos bumaba agad para magbreakfast. Unang bumati sa akin si Marielle.

Marielle: “Kuya!! Naku.. Thanks talaga ha.. Binili mo pa rin ako ng napnap kahit sinabi ko huwag na.. Kasi kala ko baka diyahe sayo yun di ba? Pero binili mo pa rin ako..”

Mama: “Aba.. Totoo ba yun?”

Ngumiti lang ako. Naku po. Kung alam lang nila.. Nagpaalam na rin ako sa kanila maya-maya at sumakay ng jeep papuntang MRT. Mga 8 am nasa campus na ako. At ang sumalubong sa akin sa board?!

No class today. We’ll meet next Monday. Don’t forget to bring again your take home quiz.

“Di ko alam kung ngingiti ako o mababadtrip.. Haay..” Ang aga-aga ko nagising tapos ganito. Buhay nga naman. Pag labas ko ng room, nakasalubong ko si Stephen. “Uy.. Wala tayong class..”

Stephen: “Ano?! Ano ba namn yan.. San ka na punta ngayon?”

“Ewan ko nga eh.. Kaw?”

Stephen: “Samahan mo naman ako.. Philcoa tayo..”

“Sige ba..” Pumunta kaming parking lot tapos sumakay na ko sa kotse niya. Nagpark siya sa may harap ng McDo. Akala ko kakain siya tapos dumirecho lang siya sa may loob. Sinundan ko naman siya. “Pare, san ka ba pupunta ha?”

Tapos biglang tumigil kami sa may isang shop. Flower Shop?!

Stephen: “Ano kaya magandang bilhin?”

“Teka.. teka.. Bibili ka?”

Stephen: “Malamang.. Ano ka ba?”

“Aba.. May pinopormahan ka ba ngayon?”

Stephen: “Tol.. this time tinamaan na ko..”

“Mukha nga.. hindi mo nga binibilhan ng bulaklak yung dalawa mong naging girlfriend eh..”

Stephen: “Iba to pare..”

“Sige na.. Sabi mo eh..”

Pagkatapos niyang makapili, saka kami nagmeryenda at tumambay saglit sa may McDo.

Stephen: “Halika na..”

Tumingin ako sa watch ko. Teka, ang aga pa ah. Eh parehas kaming 11:30 pa ang next class eh 9:30 pa lang halos.

“Ang aga pa ah..”

Stephen: “Bibigay ko na sa kanya to..”

Sumunod na lang ako sa kanya sa kotse tapos nagpark siya uli sa may parking lot. Nagpunta kami dun sa may likod ng library.

“Dito pa talaga kailangang magkita ah..”

Umupo kami dun sa mga benches dun. Ang tagal ha. Sino kaya yung babaeng sinasabi ni Stephen?

Stephen: “Ayan na siya..”

Lumingon ako. Hinahanap ko kung sino yung sinasabi niya. Tapos biglang may kumalabit sa akin. Nagulat pa ko. Si Alex lang pala.

Alex: “Uy.. Sino hinahanap mo diyan ah?”

“Uy.. Yung babaeng sinasabi ni Stephen..”

Alex: “Aaah..”

"Asan na ba yun?"

Tapos kinalabit ako ni Stephen.













Stephen: “Kausap mo na tsong..”














"Ha?!" Si Alex?

Chapter 32:

"Teka.. You mean.. Ikaw.." Tinuro ko si Stephen. "At ikaw?" Tinuro ko si Alex.

Tapos nagkatinginan si Alex saka Stephen. Ngumiti sila. Tapos biglang tumawa. Sobrang tawa talaga.

"May nakakatawa ba dun sa sinabi ko?"

Alex: "Sabi ko na nga ba yun ang iisipin mo eh.. Ano ba sinabi mo?" Tingin kay Stephen.

Stephen: "Pare.. may tama na ata ako.." With facial expression pa.

"Pinagloloko niyo ba ko?"

Stephen: "Halika nga.." Tapos umupo mo kami dun sa may table dun.

"Paki-explain nga ang mga pangyayari.."

Stephen: "Ganito kasi yun.. Kinausap ko si Alex na kausapin ka.."

"Ano?!"

Stephen: "Kasi naman no.. Tol, bestfriend mo ko pero halos di mo naman ako sinasabihan ng mga sikreto mo.. Kung di dahil kay Alex di ko malalaman yung tungkol sa naging syota ng utol mo.. Gusto ko na nga magtampo sayo eh.."

"Teka.. Ano?"

Stephen: "Saka gusto ko na rin iconfirm kung may gusto ka nga kay Larisse?"

"Pano siya napasok dito?"

Stephen: "Ano ka ba.. Kahit papaano naman napapansin ko yung mga tingin mo sa kanya no.. Saka natatandaan mo yung isang beses na bumaba yung isang babae sa kotse tapos nakatitig ka sa kanya? Namukhaan ko na si Larisse yun nung App's orientation.."

Kaya pala parang sinabi agad ni Alex na may gusto ako kay Larisse si Stephen pala nagsabi sa kanya.

"So para san yung flowers.."

Tumingin si Stephen kay Alex. Tapos ngumiti si Alex.

Alex: "Basta.."

"Ha?"

Stephen: "O ano na.. ligawan mo na ha.."

"Pero.."

Stephen: "Tol.. Wala ng pero-pero.."

Mga 11:00 naghiwa-hiwalay na kaming tatlo. Pumunta kami sa kanya-kanyang class namin.

Ang tagal kaming dinismiss dun sa 1:00 class ko. Akala ko nga malelate na ko sa next class ko eh. Pagdating ko sa room, halos kasabay ko lang pumasok yung prof. ko. Sa sobrang pagmamadali ko, nadulas ako papasok sa room. Bad trip talaga. Eh nakalimutan ko palang isara yung backpack ko kaya nahulog yung maga gamit ko. Hinablot ko na lang yung mga makita ko. Buti na lang nasa bandang harap si Alex kaya tinulungan niya ko magpulot.

Discussion lang ulit kami. Napatingin ako kay Alex. Naalala ko bigla yung flowers na binigay ni Stephen. Wala naman sa kanya. San kaya napunta yun? Nahiya siguro magdala ng bulaklak sa campus. Maya-maya dinismiss na kami. Pumunta agad akong tambayan. Nandun si Leila at Jeffrey.

Leila: "Uy.. Kayo pala nina Stephen saka Larisse mag-aayos ng outreach?"

"Oo nga raw.."

Jeffrey: "May nakita na kayo?"

"May mga pinagpipilian pa kaming mga lugar.."

Leila: "Ayan na pala si Larisse o.."

Lumingon ako. Nagulat ako. Bat ganun?!

Jeffrey: "Wow.. May flowers.. Hanep.."

Larisse: "Oo nga eh.. Nagulat ako.. May isang bata kanina.. Iniabot sa akin to.."

Leila: "Ang sweet naman.."

Jeffrey: "Kanino kaya galing? Tignan mo may card o.." Sabay turo.

Kinabahan ako. Kinuha ni Larisse yung card. Di ko napigilan yung sarili ko. Kinuha ko sa kanya bago pa niya mabasa.

Larisse: "Uh.. Toph?"

"Ah.. Eh.. Beautiful flowers for a beautiful lady.. From.. Romeo??" Tapos binalik ko yung card sa kanya.

Larisse: "Romeo.. Ano yun real name niya kaya.."

Naku po. Kilala ko na kung sinong may pakana nito. Yung mga yun talaga. Aatakihin ako sa puso ng di oras eh.



















May pa-Romeo.. Romeo.. pang nalalaman.

Chapter 33:

Pagdating ko sa bahay tinext ko agad si Stephen. Tong mga to talaga.

To: Stephen
Hoy! Ano na nmang gnawa nyo at pnbgay nyo kay Larisse yng flowers?

Tapos sinend ko na sa kanya. Maya-maya nagreply naman agad.

From: Stephen
Ha? Anong Flowers?

Aba. Kunyari pa to ah.

To: Stephen
Pg d ka umamin, tatawagan ko si Vina. Patay k dun.

Si Vina yung girlfriend ni Stephen dati.

Nagreply naman agad.

From: Stephen
So nagustuhan niya ba yung flowers? hehe.

Sabi ko na nga ba eh. Yung mga yun talaga.

Umakyat na ako sa kwarto ko. Inayos ko na yung mga gamit ko. Sira na pala yung zipper nung bag ko kaya di masarado ng maayos eh.

"Haay.." Naalala ko na naman si Larisse. Isusulat ko nga yung mga nangyari ngayon. Hinanap ko yung blue na notebook ko sa desk ko. Wala naman. "Nasan na yun?!" Bumaba ako. Tinanong ko si Ate Tess. "Ate Nakita mo ba yung blue na notebook ko sa taas?"

Ate Tess: "Hindi eh.. Di ako nakapaglinis ngayon diyan.."

"San na kaya napunta yun.." Kinabahan ako bigla. Dinala ko ba siya sa school? Hindi ko na kasi matandaan. Nagmamadali na kasi ako. Pano kung nadala ko nga? Hinalungkat ko na naman yung gamit ko sa bag ko. Pero walang blue na notebook.

"Sa bagay.. wala namang nakasulat na pangalan dun.."

Humiga ako sa kama. "Kaso sayang.. sayang yung mga naisulat ko.." Maya-maya nakatulog na ako.

Late na ako nagising. Mga 7:00 na ata. Wala na sina Mama saka Papa. Nagbreakfast ako mag-isa. Naligo at nag-ayos tapos direcho school na. As usual, direrecho na naman ang class ko kaya heavy breakfast ang kinain ko.

Sumakit pa ang ulo ko pagkatapos ng Math ko. "Grabe yun ah.." Nag-exam kasi kami, first exam pa man din. Halos mga 15 items ata yun pero worth 65 points all in all. Sana naman ayos yung grade ko dun.

Mga 3:30 natapos yung last class ko. Nagdadalawang-isip pa ako kung dadaan akong tambayan. Pero in the end, dumaan na rin ako. Naabutan ko lang na kapwa ako applicant din, sina Leila sak Larisse. Wow. Ganda naman ng araw ko.

"Uy.." Bati ko.

Tinignan lang nila akong dalawa tapos bumalik sa ginagawa nila. May binabasa ata sila. Ayoko namang makiosyoso baka kung ano pang sabihin nila.

Leila: "Ang sweet.. Siguro yan din yung nagbigay sayo ng flowers.."

Pagkarinig ko palang nun. Kinabahan na naman ako. Ano na naman to?!

Biglang dumating si Stephen. Hinila ko papalayo.

"Ano na namang ginagawa niyo?"

Stephen: "Ha?"

"Di nga?"

Stephen: "Wala.. Wala akong alam diyan.."

Lumapit kami ulit kina Larisse.

Stephen: "Ano yan.." Sabay turo dun sa binabasa nila.

Leila: "Parang personalized card para kay Larisse.."

Tapos binasa niya.

"The first time I saw you.. Your smile made my heart beat faster as it could.. Each day, Each night you never left in my mind, my sight.. and in my heart.."

Stephen: "Okay ah.."

Tapos biglang bumulong sa akin si Stephen.

Stephen: "Hindi ako gumagawa niyan.."

"Alam ko.."





















Galing yun sa notebook ko eh.

Chapter 34:

Mga ilang oras din akong nag-stay dun sa tambayan. Nagpasign ako dun sa mga members na nandun. Mga 5:30 ata ako umalis at nagpaalam umuwi.

"Sige.. mauna na ako.."

Stephen: "Sige.. pare.. oo nga pala.. kailangan natin titignan yung mga tinawagan nating lugar para sa outreach?"

"Ah. Kayo.." Tinignan namin si Larisse.

Larisse: "Kayo bahala.."

Stephen: "Gusto niyo bukas ng Wednesday para matapos na.."

"Okay.."

Larisse: "Fine.."

Nagpaalam na ko sa kanila tapos sumakay ng jeep papuntang sakayan ng MRT at direcho uwi na.

Pagdating ko sa bahay, nagpalit ako ng pambahay agad at humiga sa kama. Nagulat ako nang may napansin akong short brown envelope na nakatape pa sa may desk ko. Kinuha ko tapos binuksan ko. Aba.

Yung blue notebook ko! May note pang nakasulat.

"Ang buhay parang pagsakay sa bisekleta.. Minsan natatakot kang sumakay sa una.. Kasi baka mahulog ka, baka masugatan ka.. Kapag nakasakay ka na, may aalalay sayo at biglang tutulak ng napakalakas para umandar ka lang.. Kapag tinulak ka, malamang magagalit ka sa una.. Pero di mo mamamalayan.. kaya mo na pala mag-isa.."

"Hmm.. kanino naman galing to?" Sinilip ko ulit kung may nakasulat dun sa notebook ko. Kung may pangalan man o ano pero wala eh. Sakto biglang pumasok si Ate Tess sa kwarto ko.

Ate Tess: "Iho.. Mga pantalon mo o.. Kakaplantsa ko kanina.."

"Sige po.. Pakilapag na lang po sa kama.."

Ate Tess: "Okay.."

"Uh.. Kanino po pala galing to.." Sabay pakita ko nung envelope.

Ate Tess: "Ay.. hindi ko lang alam.."

Nagtaka naman ako. Pano naman mapupunta sa desk ko to? Kinagabihan, kumain kami ng dinner nina Mama't Papa.

"Ay.. Bukas po pala may lakad ako.. May aasikasuhin po ko para sa inaayos naming outreach.."

Mama: "Ganun ba? San ba kayo pupunta?"

"Sa may bandang Quezon City lang po muna kami titingin.."

Marielle: "Ah.. Kuya.. Nakita mo na ba yung pinatong ko sa desk mo?"

"Ha? Sayo galing yun?"

Marielle: "Pinabigay lang sa akin ni TJ yun eh.."

"Si TJ?"

Tapos naalala ko bigla. Ah. Siya pala kumuha.

Si Alex.

Kinabukasan, mga 9:00 ako nagpuntang school. Sabi nina Larisse sa may harap ng library kami magkita-kita. Makikisabay na lang kami kay Stephen para iisang sasakyan na lang yung gamit namin. Pagdating ko dun, nandun na nakaupo si Larisse.

"Uy.. si Stephen?"

Larisse: "Wala pa eh..

"Uhmm.. Kanina ka pa?"

Nakakahiya. Siya pa nauna sa amin.

Larisse: "Hindi naman.. Kanikanina lang din.."

Tinignan ko yung relo ko. 9:45 na halos. Sa bagay, ang usapan naman namin is 10:00 am.

Biglang nagvibrate yung phone ko..

1 message received




Opening..










From: Stephen
tol, cencia d ako mkkapunta, yaw ako pygan ni mama. sama ng pakrmdam ko.. taas lagnat ko.











Te-teka.. Pano na to?!

Chapter 35:

Hinga ng malalim. Magsasalita sana ko.. Kaso naunahan niya ko..

Larisse: "Naku.. nagtext si Stephen.. May sakit daw siya.."

Pag wala talagang sakit si Stephen, patay sa akin yun.

"Oo nga eh.. Pano yan?"

Larisse: "Hmm.. okay lang naman sa akin magcommute eh.."

"Sige, punta na tayo sa may sakayan.. Isang sakay lang naman papunta dun tapos tricycle ata.. Yun yung sabi ng tumawag ako.."

Larisse: "Tara.."

Naglakad kami papuntang sakayan. Mahaba-haba rin yung pila. Nung dumating na yung taga-kulekta ng bayad, binigay ko na yung 20 pesos. "Manong dalawa ho." Tapos napatingin sa akin si Larisse.

Larisse: "Naku.. Nakakahiya.. Ako na lang magbabayad sa tricycle mamaya.."

"Okay lang yun.. Sisingilin ko naman si Stephen kasi siya dapat transpo di ba?" sabay tawa siya. Sisingilin ko talaga yung Stephen na yun. Naku po.

Sumakay na kami ng jeep. Tapos bumaba dun sa may mga tricycle. "Kuya dun po sa may Children's Paradise." Yun yun pupuntahan naming orphanage. Titignan naman kung pwede kami dun mag-organize ng outreach.

Binaba kami dun sa may kanto. Medyo masikip na yung daan papunta dun kaya di na kasya yung tricycle. Inunahan ko na magbayad si Larisse. Nakakahiya naman kung siya pagbabayarin ko. Sabi nung driver, direchuhin lang namin yung daan. Naglakad-lakad kami nang biglang..

AAARFF.. AARF. ARF..

Larisse: "Toph.."

Napatigil kaming dalawa. Nagulat ako biglang humawak si Larisse sa sleeves ng shirt ko. Nagtawag pa ng backup. Biglang may lumabas pang isang aso. Lumakas tuloy yung tahol nila.

"Huwag ka tatakbo.."

Dalawang kamay ni Larisse na yung nakahawak sa left arm ko, di na sa shirt ko. Ang higpit nga nung hawak niya eh. Rinig na rinig ko na yung paghinga niya eh. Takot na takot siya.

Larisse: "Ta-takot ako sa a-aso.."

"Di naman siguro tayo kakagatin niyan.. Dahan-dahan lang tayo maglalakad.."

Dahan-dahan kaming naglakad kaso palakas ng palakas yung tahol nila. Naramdaman ko na lang biglang bumitaw sa pagkakahawak sa akin si Larisse.
Tumakbo siya!

"Larisse!!"

Hinabol tuloy siya ng aso. Napatakbo tuloy ako para habulin sila. Biglang lumabas yung isang lalaki dun sa isang gate. "Blackie.. Brownie.." Tapos tumakbo papasok yung mga aso dun sa gate. "Pasensiya na.." Sinarado niya yung gate. Lumingon ako.

"Nasan na siya.." Pagtingin ko sa kaliwa nandun siya.

Hala. Tumakbo agad ako para puntahan siya.

"Anong nangyari.."

Larisse: "Toph, ang sakit.." sabay turo niya dun sa paa niya. "Natapilok ako nung tumakbo ako eh.."

Kinarga ko siya. "Pano yan?" Pagtingin ko dun sa dulo ng kalsada may naka paskil na CHILDREN'S PARADISE, "Dito lang pala.." Pumunta kami dun sa may gate. "Tao po?" Tapos maya-maya may lumabas na babae. "Nandiyan po ba si Ms. Vergel?" sabi ko. "Ako nga.. Sino sila?"

"Kami po yung tumawag nung isang araw.."

Ms. Vergel: "Ganun ba? Pasok kayo.. Dali.. Teka, anong nangyari?"

"Natapilok po siya kasi hinabol kami ng aso.."

Pinaupo kami dun sa sofa nila sa loob.

"I-stretch mo nga yung kaliwang paa mo.." Nilagay ko yung paa niya sa lap ko at dahan-dahan kong inikot.

Larisse: "A-aray.. ang sakit talaga.."

"Pasensiya na ah.."

Larisse: "Ano ka ba.. wala ka namang kasalanan eh.."

Inikot-ikot ko yung paa niya ng mga ilang minuto din. "Okay na?"

Larisse: "Medyo okay na.."

Tapos maya-maya minasahe ko ng konti. Bigla naman akong tinadyakan!

"O Bakit? Okay ka lang?"

Larisse: "Ano kasi.. may.. may ano ako sa talampakan.."

"Ha? May kiliti ka?" Tapos napangiti ako.

Larisse: "Bakit? Ang yabang mo ah.. Bat ikaw wala kang kiliti?"

"Wala naman akong sinasabi ah.." Tapos nakangiti pa rin ako.

Bigla niyang binaba yung paa niya tapos nilapitan ako. Kiniliti ba naman ako sa bewang.

"Wala akong kiliti.."

Larisse: "Ah ganun ah.."

Tapos nilagay niya yung kamay niya sa leeg ko.

"Larisse..Larisse!! Wag diyan.."

Ms. Vergel: "Juice o.."

Umayos kaming dalawa nung dumating si Ms. Vergel.

Ms. Vergel: "Teka, kunin ko lang yung planner ko kung kailan kayo pwede dumalaw dito para sa outreach niyo.."

Umalis siya tapos. Naiwan kaming dalawa dun. Tumingin ako sa kanya.

"Sino kaya may kiliti sa paa.."

Larisse: "Ang kapal mo ah.." Tapos tumawa siya. Tumingin siya sa akin.

Larisse: "Thank you ah.. Buti na lang kasama kita.."

Ngumiti ako.















"Same here..."

Chapter 36:

Stephen: “Pare, grabe ka naman.. may sakit talaga ako kahapon.. Sabi ko na nga ba yun.. iisipin mo.. Pero may sakit talaga ako..”

“Oo na..

Stephen: “Nakuha niyo ba yun listahan ng dates?”

“Binigay kahapon.. Na kay Larisse yung list.. Bibigay na ata niya kay Hannah..”

Stephen: “Ganun ba..”

Naglakad kami papuntang canteen para maglunch. Nilapag namin yung gamit sa isa sa mga table.

Stephen: “So kailan mo naman balak sabihin na ikaw si Romeo..”

“Sus.. Kayo kasi eh..”

Stephen: “Bakit? Di mo ba nagustuhan yung ginawa namin ni Alex.. Pero one time lang yun, ikaw na bahala sa next move..”

“Ewan ko sa inyo...”

Stephen: “Sa bagay, yan ang malaking tanong, kailan ang next move? Next year? Next millenium?”

“O.A mo.. Bumili ka na nga ng pagkain mo..”

Stephen: “Okay.. Ikaw?”

“Uh.. Labas lang ako saglit.. May kukunin lang ako.. Balik agad ako..”

Pagkatapos naming maglunch, naghiwalay na kami at dumirecho sa kanya-kanyang class. Nakuha ko na yung results ng first exam ko sa Math. Ang taas ko!! Third to the highest ako sa class. Buti naman dahil napiga yung utak ko nung time na yun ah.

Pagdating ko naman sa SocSci1 class ko, nandun sila Alex pati sina Emm, nag-uusap.

Emm: “Toph!”

Lumapit ako sa kanila. Mukhang tungkol sa project ito ah.

Mara: “Kailangan na natin simulan yung project na paunti-unti..”

Trina: “Bale partner-partner na lang.. Kami ni Rex.. Si Mara saka Emm tapos kayong dalawa ni Alex..”

“Hmm. Okay..”

Emm: “Kayo bahala kung sino iinterviewihin niyo ah.. Yun kasi yung part niyo eh.. Interview people.. may videocam ba kayo?”

“Ako meron.. ako na magdala..”

Alex: “Ikaw.. kailan mo gusto magsimula?”

“Next week siguro?”

Alex: “Sige ba..”

Maya-maya dumating na ulit si Ma’am J. Nag-games kami ngayon ah. Kaso talo kami nanalo yung isang group. Muntik na sana kami manalo. After kami dinissmiss, pumunta na akong tambayan.

Pagdating ko, may hawak-hawak na maliit na teddy bear si Larisse saka card. Nandun na rin si Leila saka Stephen.

Leila: “Ang cute talaga nung bear.. sino kaya yang mystery guy mo ah?”

Larisse: “Di ko alam.. Di ko talaga alam.. Pinabigay na naman ulit sa akin kanina eh..”

Leila: “20 reasons why you make my heart beat so fast..” basa niya dun sa card. “Number 20: You make my world stop whenever I see you.. Even when you just go down from your car… Or walk towards your room.. Teka.. Nasan na yung iba?” Tinignan niya yung likod. “19 more teddy bears left til we meet..”

Larisse: “Sino kaya siya? Nameet ko na kaya siya before?”

Nagulat ako bigla akong hinila ni Stephen palabas.

Stephen: “Pare, ano ka ba!!”

“Ba-Bakit?”

Stephen: “Hindi ako yung nagbigay nun.. Patay.. May karibal ka na! Gumawa ka ng paraan..”

“Stephen..”

Stephen: “Babagal-bagal ka.. Pano yan.. Mamaya niyan…”

“Pare.. HOY!”

Stephen: “Ano?”





















“Ako yung nagpabigay nun..”

Chapter 37:

Mga 6:30 ako nakarating sa bahay. Tawang-tawa naman ako sa reaksyon ni Stephen. Hindi siya nakapagsalita nung sinabi ko na ako yung nagpabigay nun. Hindi niya siguro naalala na nung lunch time, umalis ako saglit. Dun ko pinabigay dun sa nakilala kong bata, pinabigay ko dun sa may classroom niya, malapit sa canteen. Chineck ko kasi yung schedule niya.

Binili ko yung bear kahapon ng hapon. Ang tagal ko pinag-isipan kung bibilhin ko ba o hinde. Nung gabi, kabado ako kung ibibigay ko na ba sa kanya o hinde. Naisip ko ipabigay muna sa kanya.

Nagbihis ako at naligo. Sumabay akong magdinner kasama ang pamilya ko.

Mama: “Oo nga pala.. Sa Saturday, may lakad tayo ah..”

Marielle: “Tayo? Saan naman..”

Papa: “Highschool reunion namin eh..”

Marielle: “Naku.. Kailangan sumama ba kami? Puro matatanda na nandun.. I mean puro mga ka-age niyo po pala..”

Mama: “Ganun? Di pwede kasama yung family dapat eh.. Whole Day Affair siya..”

“San ba?”

Papa: “Sa Tagaytay kaya dapat maaga kayo gumising ah..”

“Di ko lang sigurado ah..”

Papa: “Kasama sina Bert pati yung mga anak niya..”

Marielle: “Si TJ?”

“Aba.. Sasama pala ko..”

Tumawa sina Mama saka Papa.

Kinabukasan, medyo na-late ako nagising. Kaya nagmadali akong mag-ayos para pumuntang school. Mga 10 mins na lang bago mag-time nung nakarating akong school. Tumatakbo na talaga ako papuntang classroom ko nung nakita ko bigla si Larisse. Napatigil tuloy ako.

“Uy.. Ang dami mong dala?”

Biro mo may hawak siyang dalawang paper bag sa kaliwa. Isang 1/4 illustration board sa kanang kamay.

Larisse: “Ah.. Para sa next class ko..”

“Tulungan na kita..”

Larisse: “Okay lang ako.. Saka malelate ka na..”

“Saglit lang naman eh.. San ba next class mo?”

Larisse: “Sa Rm. 207”

Tumingin ako sa relo ko. May five minutes pa ko.

“Uh.. Samahan na kita..”

Hinatid ko siya hanggang sa room niya.

Larisse: “Salamat ah..”

Binigay ko na yung mga gamit niya.

“O-Okay lang yun..”

Pagkatapos kumaripas na ako ng takbo papuntang first class ko.

Dahil Biyernes, dire-direcho yung class ko. Naghihintay ako sa prof. ko para sa 11:30 class ko. Nakatingin ako sa kawalan nang biglang may kumalabit sa akin.

“Uy!! Ano ginagawa mo dito?”

Larisse: “Wala.. Nakita ko kasi sched mo sa directory.. Dire-direcho pala class mo ah..”

Tapos nagulat ako nung may nilapag siyang iced tea saka cheeseburger sa desk chair ko.

“Naku.. Nakakahiya..”

Larisse: “Okay lang yun no.. Sige mauna na ko.. Kain ka na..”

Tapos lumabas na siya sa pinto.

“Wait..”

Lumingon siya.

“Thanks..”

Ngumiti siya sa akin.


















“You’re welcome..”

Chapter 38:

Marielle: “Kuya.. KUYA!!”

Nagulat naman ako dun sa boses ng kapatid ko. Nagising tuloy ako ng di oras. Bad trip talaga pag tumitili yun. Ang sakit sa tenga.

“Bakit.. antok pa ko..”

Marielle: “Antok ka diyan.. Umayos ka dali.. Di ba pupunta tayo ngayon sa Tagaytay?”

Nagulat ako biglang hinili niya yung paa ko.

“Oo na babagon na..”

Bumangon ako at inayos yung kama. Naligo ako at nagdamit. Kinuha ko yung backpack ko tapos kumuha ako ng extra shirt. Kinuha ko rin yung CD player ko in case wala na namang magawa dun, magsa-soundtrip na lang ako.

Sumunod na ako pababa. Tapos sumakay ng kotse. Mga 4 am na kami umalis ng bahay. Natulog nga uli ako sa loob ng kotse eh.

Naramdaman ko na lang na hinila ni Marielle yung t-shirt ko.

Marielle: “Kuya.. Dito na tayo..”

Pagdating namin dun, marami-rami na ring tao. Sa Picnic grove sa Tagaytay yung location nung reunion nina Papa eh. Binaba na namin yung mga gamit namin. Dinala namin dun sa isang cottage dun.

“Haay ang sarap dito ah.. Hindi masyado mainit.. Mahangin pa..”

Marielle: “Oo nga..”

Lumapit ako kay Marielle tapos inakbayan ko siya.

“Halika, tol.. Pasyal tayo.. Ma.. Pa.. Libot lang kami..”

Marielle: “Ang bigat ng kamay mo..”

“Bakit.. Para isipin nila.. bf mo ko.. Para walang lalapit sayo..”

Marielle: “Ganun?”

Naglibot-libot kami dun. Maganda yung lugar. Alam ko nagpunta na kami dito dati kasama yung mga pinsan namin pero matagal na kasi yun eh.

“MARIELLE!”

Paglingon naming dalawa..

Marielle: “Si TJ o..”

“Tender Juicy..”

Marielle: “Kuya naman eh..”

Nakita namin, pababa yung family niya. Lumapit sila sa amin.

Tito Bert: “San Papa mo?”

“Dun na po sila sa mga cottages..” Tapos tinuro ko kung saan.

Tito Bert: “Sige, punta na kami dun..”

Sumunod sina TJ pati Tita Marisse, yung asawa ni Tito Bert.

Nagulat ako biglang may umakap sa akin.

“Miguel..”

Alex: “Nandito rin pala kayo..”

Pagtingin ko si Alex pala.

“Uy.. Pinasama ako ni Mama at Papa eh..”

Alex: “Ako rin eh.. Sabi ni Tito Bert.. Sumama ko.. Kasi may lakad yung Tita ko tapos wala pa parents ko..”

Marielle: “Kuya, dun tayo o..” sabay turo dun sa mga kabayo.

“Bakit marunong ka ba sumakay niyan ah..”

Marielle: “Kaya nga itatry eh.. Dali.. Sama rin kayo..”

Alex: “Sige ba..”

Pumunta kami dun sa mga kabayo. Nagtanong ako dun kung magkano. Bale tatlo kasi kami plus si Miguel, mapapamahal pa kung may mag-aalay.

“O ano, kaya niyo ba mag-isa?”

Marielle: “Hmm.. I think so..”

Alex: “Na-try ko naman na siya dati eh..”

Pumili na kami ng 3 kabayo. Tig-isa sina Alex saka Marielle. Ako naman saka Miguel ang magkasama. Mga 30 minutes din kaming nag-horsebackriding. Gustung-gusto nga ni Miguel habang nakasakay siya sa kabayo eh lalo na pagbinibilisan ko yung pagtakbo.

Nauna na kaming bumaba ni Miguel mula dun sa kabayo. Hinintay namin matapos sina Marielle saka Alex. Nilapitan ko si Marielle at inalalayan pababa. Pagkatapos nilapitan ko rin si Alex, iniabot ko yung kamay ko sa kanya.

Alex: “Okay lang ako.. Kaya ko..”

“Ano ka ba.. Baka mahulog ka..”

Alex: “Sus.. kaya ko.. Para yuuuuuuuun..”

*BLAG*

“Aray..”

Naramdaman ko yung sakit nung pagtama nung likod ko sa lupa. Buti na lang lupa, hindi semento.

“Nasaktan ka ba?”

Alex: “Sorry..”

Naout of balance si Alex pagbaba niya. Ang tigas kasi ng ulo eh. Buti na lang humawak siya sa balikat ko kaso parehas naman kaming nahulog.

Tumayo siya bigla.

“Okay ka lang? Bat namumula ka?”

Alex: “Uh.. Ano.. Wala..”

Biglang lumapit sa amin si Marielle. Nagsalubong yung kilay niya.

Marielle: “Uhmm.. Tinatawag na ata tayo..”

“Tara na..”

Alex: “Uh.. Sige.. May babalikan lang ako sa kotse.. Halika Miguel..”

Tapos bumalik sila dun sa may parking lot.

Marielle: “Uh.. Anong nangyari dun kanina?”

“Bakit? Anong ibig mong sabihin?”

Marielle: “Kuya JC?! She was on top of you.. Akala ko nga magkikiss pa kayo parang sa mga movie..” Tapos tumawa siya.

Nanlaki yung mata ko.

“Ano?!”

Chapter 39:

Marielle: “Ha? You mean di mo man lang napansin?”

“Hinde nga? Ganun ba talaga itsura kanina?”

Marielle: “Tsk.. Tsk.. Halika na nga..”

Bumalik na kami dun sa may cottage. Ang ganda ng view mula dun. Kitang-kita mo yung Taal Volcano.

Papa: “Halika punta tayo dun.. May mga activities daw..”

Sabay-sabay kaming pumuntang pamilya. Mukhang merong ngang program. Nagkaroon ng mga games. Unang game, sack race. Dahil ang labanan ay per family at tig-4 ang members. Sakto lang kami. Ako yung last sa aming apat.

“Bilisan mo, Ma.. Dali.. Para mauna tayo!!”

Mama: “Eto na.. Bilis..”

Nilagay ko agad yung mga paa ko sa sako. Talon dali. Talon! Ang hirap tumalon ah.

Marielle: “KUYA!! Ang bagal mo ah.. Bilis baka maunahan ka!!”

“E-Eto na nga.. tumatalon na!”

Ayun. Nanalo kami sa sack race. Kakapagod. Yung ibang games naman, talo na kami. Paano ba naman yun egg race? Hindi pa nga nakakalayo si Marielle, nahulog na niya yung itlog. Basag tuloy. Tsk.. Tsk..

Nung tanghalian, kumain na kami. Ang sarap ng pagkain. Ihaw-ihaw kasi kaya may barbeque at kung anu-ano pa. After lunch, nagpa-bingo sila.

Marielle: “Kuya.. pasyal ulit tayo..”

“Sige.. Mukhang di ako mananalo dito eh..”

Marielle: “Ma, pasyal lang kami..”

Mama: “Sige.. Ingat kayo ah.. Balik kayo agad maya..”

Naglakad-lakad kami hanggang sa napadpad kami dun sa may skate park.

Marielle: “Kuya.. Dali.. skate tayo..”

“Kaw na lang.. Di ako marunong..”

“Tsk.. Tsk.. Ano ba yan.. Di marunong?”

Paglingon ko andun sina TJ saka Alex pati Miguel nag-seskate na.

Marielle: “Uy.. Dito pala kayo..”

Alex: “Mag-skate na rin kayo.. Aba talo pa kayo ni Miguel o..”

Marielle: “Oo nga naman Kuya JC..”

“Oo na.. sige na..”

Kumuha kami ni Marielle at nagrent ng roller skates. Sinusuot ko yung skates ko pagtingin ko biglang nawala si Marielle. Paglingon ko, kasama na niya si Tender Juicy na nag-seskate.

“Aba..”

Sinubukan kong tumayo habang suot yung skates.

“Ano ba naman to..”

Humawak ako dun sa may mga railings sa gilid at naglakad-lakad. Biglang may narinig akong tumawa.

Alex: “Ano ba yan.. Toph..”

Miguel: “Kuya.. skate tayo..”

“Oo na.. di na ako marunong..”

Alex: “Halika ka na nga..”

Tapos inabot niya yung kamay niya sa akin. Nagdalawang-isp ako pero kinuha ko na rin.

Alex: “Miguel, hawakan mo yung isang kamay niya.. Miguel?”

“Mukhang nag-solo na yung pinsan mo ah..”

Alex: “Mukha nga.. Mahilig yan mag-skate eh..”

“Dapat pala nag-aral din akong mag-ganito nung bata..”

Alex: “Okay lang yan.. Dahan-dahanin mo.. Madali lang yan pag natuto kang magbalance..”

“Ang hirap ah..” Nadudulas kasi ako. Pakiramdam ko matutumba ko.

Inalalayan niya akong mag-skate ng mabagal. Paunti-unti lang yung pag-galaw namin.

Alex: “Kaya mo yan.. Bitawan na kita ah..

Dahan-dahan niyang binitawan yung kamay ko. Medyo makakapagbalance na ako kaso..

“Te-Teka.. A-Alex.. Waaaitt!”

Hinila ko yung kamay ni Alex. Parehas tuloy kaming nag-slide at..

*BLAG*

Alex: “Ouch.. sakit nun ah..”

“Sensiya.. nahila kita.. ang sakit nga..”

Bigla siyang tumawa. Pati ako natawa rin eh. Mukha kaming ewan dun. Napaupo kami ng di oras.

Alex: “Talo ka pa nila o..” sabay turo dun sa mga bata..

“Oo nga eh..”

Tapos tumayo siya. Iniabot niya yung kamay niya.

Alex: “Tara.. Try and try untill you.. buy..”

“Buy?”

Alex: “Malamang may kapalit to.. Libre mo kong pagkain pagkatapos..”

“Ganun.. May bayad ang tutorial?”

Alex: “Aba.. Oo naman..”

Sabay tawa siya.

Sinubukan ko ulit magskate. Dahan-dahan muna. Binitawan ulit niya ko. Pero this time..

“Pano ba yan.. Yakang-yaka ko na..”

Alex: “Aba.. Sige na.. Magaling na yung estudyante ko..”

Ngumiti ako.

“Magaling yung teacher ko eh..”

Chapter 40:

Lunes na naman. Nagpuyat na naman ako. Pano ba naman.. Eh 2nd exam na namin sa Math. Sasakit na naman ang ulo ko nito.

Stephen: “Parang ngarag ka pare ah..”

“Oo nga eh..

Umupo kami dun sa isa sa mga benches dun. Dala-dala yung pagkain namin. Walang maupuan sa canteen. Jampacked.

“O bat may dala ka niyan?”

Stephen: “Eto?” Sabay turo sa gitara. “May presentation kami mamaya eh.. Ako tutugtog..”

“Ah..”

Stephen: “Bat di ka na pala masyado natugtog?”

“Hinde na eh.. Nakakapaggitara lang naman ako nung highschool pag hinihiram ko yung gitara nina Adrian..”

Stephen: “Eh di ba may gitara naman kayo sa bahay..”

“Ayokong galawin yun.. Kay.. Kay.. Kuya Lester yun eh..”

Natahimik si Stephen.

Stephen: “Uh.. Kailan pala second exam niyo sa Math? Bukas na sa amin eh..”

“Kami nga.. ngayon na eh.. Tol.. sandali lang ah.. May pupuntahan lang ako..”

Pagkatapos maglunch, pumunta na akong Math Building. Exam na naman. 20 items naman ngayon tapos worth 75 points. Akala ko kukulangin ako sa oras sa pagsagot pero natapos ko naman.

Pagdating ko sa Soc Sci 1 class ko, nagulat ako nandun na yung prof ko. Tumingin agad ako sa watch ko.

“2:15 pa lang ah..”

Pumasok ako. Konti pa lang naman yung tao sa loob. Tapos nagsasalita yung prof. ko

Ma’am J: “Kung gusto niyo lang naman.. extra credit..”

Umupo ako sa upuan tapos tinanong ko si Emm.

“Ano daw?”

Emm: “Sa Wednesday daw, nagtatanong siya kung sino gusto sumama.. may pupunta daw kasi ditong mga matatanda.. Yung galing sa Home for the Aged.. Kilala ata ni Ma’am yung org na naghahandle nun kaya nag-iinvite siya..”

Nagulat ako nagtaas ng kamay si Alex.

Alex: “Ano bang gagawin Ma’am?”

Ma’am J: “I-eentertain lang naman natin.. Part din yun ng human and social interaction di ba? Dinuscass ko na yun di ba?” Tapos tumawa siya.

Emm: “What time po ba?”

Ma’am J: “Mga Hapon.. Basta punta na lang kayo kung may time kayo.. Diyan lang naman sa likod ng canteen.. Maluwag kasi dun..”

Hapon? Nagyaya sina Tristan mag-basketball sa park. Hmm.. Bahala na.

Nag-start na ulit ng discussion si Ma’am. Maaga kami dinismiss mga 3:30 tapos na kami. Palabas na ako ng pinto nang narinig kong tinawag yung pangalan ko.

“Uy.. Bakit?”

Alex: “Kailan pala tayo magstart kumuha ng video.. Kahit paunti-unti lang..”

“Hmm.. Sa Wednesday?”

Alex: “Kasi baka pupunta ako dun sa sinasabi ni Ma’am eh..”

“Ganun ba.. Kahit sa umaga lang..”

Alex: “Uhmm.. Okay.. Txt na lang kita.. Ano ba number mo?”

Binigay ko yung number ko tapos nagpaalam na kami sa isa’t-isa. Dumaan na ulet akong tambayan. Wala pa akong kasamang co-applicant. Nagpasign ako dun sa mga members na nandun saka nakipag-usap na rin ako. Nagulat ako biglang may kumalabit sa akin.

Stephen: “Marami ka na napa-sign ah..”

“Medyo..”

Stephen: “Kanina ka pa? San yung iba?”

“Wala pa nga yung iba eh..”

Maya-maya dumating na si Larisse kasama si Jeffrey. Bitbit ni Jeffrey yung mga gamit ni Larisse. Ewan ko ba. Parang sumama yung pakiramdam ko.

Stephen: “Uy..”

Jeffrey: “Tignan niyo may nagbigay na naman kay Larisse o..” sabay turo dun sa hawak-hawak na bear ni Larisse. “Basahin mo naman Larisse yung card..”

Ngumiti si Larisse at Binuksan yung card.

Larisse: “Number 19: Whenever I see you, I can hear nothing.. but my heart beat..” Tinignan niya yung likod ng card. “18 teddy bears more to go.”

Jeffrey: “Aba naman..”

Larisse: “Haay.. Sana.. Makilala ko na siya..”

Nagulat ako biglang siniko ako ni Stephen.

Stephen: “Sigurado, magpapakilala din yan.. Gwapo rin siguro yan tulad namin.. Di ba Toph?”

Tumawa si Larisse.

“Ah… Eh.. E..Ewan..”

Larisse: “Kailan ko kaya siya makikita?”




















Haaay.. Kapag.. Kapag nagkaroon na siguro ako ng lakas loob..

Chapter 41:

“Haaay.. Napagod ako..”

Kakagaling ko lang ng school. Dire-direcho yung class ko. Tapos, ang sakit ng kamay ko kakagawa ng plates namin kanina. Ang hirap. Drawing ka. Tapos pag mali ng onti. Erase. Drawing ulit.

Naligo ako at nagpalit ng damit tapos humiga sa kama. Nagulat ako nagvibrate yung phone ko.

From: +63915*******
c alex 2. san ba tau magiinterview? common pipol daw di ba?

Si Alex pala. Oo nga pala. Bukas na pala yung interview namin. Kailangan ko pa pala hanapin yung videocam namin.

To: +63915*******
kaw kht san..

From: +63915*******
gus2 mo around makati n lng din.. hassle sau kung pupunta ka png skul..

To: +63915*******
cge. puntahan n lng kta s inyo..

From: +63915*******
ako na lang punta.. diyan.. ano b address nyo? kc may dala kng video cam d b? tpos mgcocommute k lng hrap n tsong..

Napag-isip-isip ko, may punto siya. Tinext ko na rin yung address ko sa kanya. Maya-maya di ko namalayan.. papikit-pikit na yung mata ko. Hanggang sa nakatulog na ako.

*TOK.. TOK.. TOK.*

Nagising ako dun sa katok sa pintuan ko.

“Pasok..”

Bumukas yung pinto.

Ate Tess: “Di ka pa ba babangon JC?”

Nagising na ako ng tuluyan pagkasabi niya. Tumingin ako agad sa wall clock ko. 7:45 na!

Kinuha ko yung twalya ko at damit tapos direcho agad sa banyo. Binuksan ko yung shower.. Kaso..

“Pucha.. Wag mong sabihing..”

Binuksan ko yung pinto, at sumigaw ako.

“Ate Tess, Walang tubig dito sa taas..”

Haay.. Sana narinig ako.

Maya-maya kumatok na si Ate Tess sa banyo. Tapos narinig ko siya nagsalita

Ate Tess: “Iho.. Wala ng tubig eh.. Sa banyo ka na lang sa baba maligo..”

Nagtapis ako agad ng twalya at bumaba ng hagdan. Nanlaki yung mata ko.












“ALEX?!” OMG

Tapos napatingin ako sa katawan ko. Nakatwalya lang ako.

Nagulat si Alex tapos biglang talikod.

Alex: “Uh..”

Biglang dumating si Ate Tess.

Ate Tess: “O iho..”

Tapos tumingin ako sa kanya.. Sumenyas ako at tinuro ko si Alex. Bat di niya sinabi na nasa baba siya?!

Bumulong siya sa akin.

Ate Tess: “Sorry.. Nawala sa isip ko.. Sige dali.. punta ka na sa banyo..”

Tumakbo agad ako sa banyo dala-dala yung damit ko at nakatapis lang twalya.

Pagdating ko sa banyo. Humarap ako sa salamin. Huminga ng malalim.

Ano ba naman. Eh sarili ko ngang utol di pa ako nakita kahit half-naked eh. Tapos.. ganito.

“Haay.. si Alex pa talaga ang unang nakakita ng six-pack ko.. Pinakatagu-tago ko naman to..” Embarrassed Tongue

“Uy.. narinig ko yun..”

Nagulat ako nagbukas yung pinto sumilip si Ate Tess.

Ate Tess: “Okay na.. Yung tubig.. Maligo ka na at baka maubusan ka pa..”

“Sige po..”

Ate Tess: “JC.. Six-pack ka diyan.. Nangarap ka pa..”

“Ate Tess naman o!”

Sabay sarado niya ng pinto. Binuksan ko na yung shower at naligo. Napahawak ako sa abs ko.





















“Bakit ba? May abs naman talaga ko ah..”